Haşim: Ömrüm Benim Bir Ateşti
Beşir AyvazoğluEn Eski Haşim: Ömrüm Benim Bir Ateşti Sözleri ve Alıntıları
En Eski Haşim: Ömrüm Benim Bir Ateşti sözleri ve alıntılarını, en eski Haşim: Ömrüm Benim Bir Ateşti kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Le Hâşim baştanbaşa gündüzü
Kırmızı boyardı
Soyut bir merdiven elinde
Tutar ikindiye dayardı
- Halit Uysal
Sayfa 35
Nedense hep bir suyun ucunda
Acılara dururdu
Dururdu ya acıların ardında
Hâşim kamışlara vururdu
- Halit Uysal
Sayfa 35
Hâşim'in yüzü bir duldaya çıkardı
Ürkek ve çocuksu
Alnında taşıdığı akşam bungunluğunda
Ürkek ve çocuksu yüzüyle Hâşim
Gider kendisini arardı.
- Hailt Uysal
Sayfa 35
Hâşim'e ithaf
çöktü akşam, üstümüze yıkıldı;
vakittir, artık perdeyi indir!
atılacak eşyayım, öyle yığıldım,
ve bildim ki insan hüzün içindir...
- Hilmi Yavuz
Sayfa 36
Hâşim
Hâşim, Prost'u izleyerek söylersek, belki de Türk şiirinde, istençsiz belleği(memoire involontaire) yeniden-üreten tek şairdir
Sayfa 37
"Tabiat intibaları bu derece zengin ve değişikli, âdeta şiirlerini üstüne yerden ve gökten bir hayal tufanı halinde fışkırıp boşanan bir şair, garpta ve şarkta, yalnız Ahmet Hâşim'dir."
Peyami Safa
Şiirin ağlamak, sızlamak değil, fikrî bir faaliyet olduğunu gösterdi.
Sayfa 42 - Nurullah Ataç
Hâşim'de hilkatin pek nadir bahşettiği mevhibelerden biri vardı. Etrafına her gün yenileşen ve hiç yıpranmayan bir ilk insan hayretiyle bakmanın sırrını bilirdi. Kanunları kadar yeknesak olan tabiatı her defasında yeni bir renk ve ışık altında yakalaması bundandır.*
Sayfa 43 - *Ahmet Hamdi Tanpınar
Tartışılmayacak bir şey varsa, o da Haşim'in edebiyat tarihimizin en renkli, üzerinde en çok konuşulan ve en çok tartışılan şairlerin den biri olduğudur.
Sayfa 43 - Hilmi Ziya Ülken:
Ya bizde?
Hâşim, hiç şüphesiz, şiiri, nesri renkli şahsiyetiyle hayatımıza renk kazandıran, bizim için zaman zaman kaçabileceğimiz bir "başka dünya" yaratan büyük bir sanatkâr, son derece zeki bir entellektüel, parlak bir üslûpçudur.
Başka ülkelerde, onun cinsinden sanatkârların bırakın dillerini unutup mezarlarının kaybolmasına göz yummayı, geride bıraktıkları her şey muhafaza ediliyor, evler müze haline getiriliyor ve onlar hakkında her yıl üç beş kitap yazılıyor.
Ya bizde?
Sayfa 44