Sözler ve Alıntılar
Benden daha duyarlı ve yetenekli olduğunu hissettiğim insanlara karşı üstünden gelemediğim bir utangaçlığım var. Belki de bu yüzden, hep en alttaki, ezilen, horlanan insanların yanında kendimi rahat hissediyorum.
Biz bütünleşmek, öbür yarımızı bulmak için âşık olur, âşık olduğumuz kişiyi içimize alır, ancak o gittikten sonra bütünlüğümüz tamamen sona ererdi. Ve o zaman şunu anlardık. Aslında biz yalnızken, âşık olmadan önce de bir bütündük aslında.
Evet, başarılı olmak istedim, ama bu başarıyı, otorite kurmak için değil, bana karşı otorite kullanmasınlar, beni bir daha hiç küçümsemesinler, diye kazanmaya çabaladım hep. Çünkü küçümsenmekten, aşağılanmaktan hep derin bir korku duydum. Derin bir değersizlik ve hiçlik duygusuyla, ödünsüz ve adeta Tanrısal bir gurur arasında gidip gelen ruh sarkacım beni hep çok yormuş, hırpalamıştır. Akşamüzerleri yüreğime çöken melankoli, o yenilmişlik duygusu ve anlaşılmamışlığın derin hüznü, en çok bu yüzdendir, bilirim.
Övgüden pek hoşlanmam. Ama yerilmeyi de pek sevmem hâlâ olgunlaşamadım ne yazık ki.
“Birinden çok etkilendim; nasıl oldu bilmiyorum, bağlandım adama,” dedi heyecanla. Yaşadığım üzüntüyü ona hissettirmemek için sanki bu haline çok sevinmiş gibi yapıyordum. Birilerini ölesiye kıskanırken, bu duygunuzu belli etmemeye çalışmak ne kadar zor bir durumdur, bilirsiniz.
Bense hep duygularımı belli etmemeye çalışırım. Uzun vadeli düşünürüm. Kadınlar meraklı yaratıklardır! Sustuğun zaman seni merak ederler. “Bu adam niçin susuyor, neyi saklıyor; bir derdimi var acaba, bir giz mi barındırıyor içinde? diye sorarlar. Sordurdun mu işler yoluna girdi demektir.
Oysa özgürlük, eşitlik ve esenlik içinde var olmak, hiç de kolay değildi. Öyleyse kimsenin kimseyi anlamak için hiçbir çaba göstermediği bu paramparça ve bu cehennem ülkede, umutsuzluktan kahrolarak yaşamayı hak ediyorduk.
“Birinden çok etkilendim; nasıl oldu bilmiyorum, bağlandım adama,” dedi heyecanla. Yaşadığım üzüntüyü ona hissettirmemek için sanki bu haline çok sevinmiş gibi yapıyordum...