# Hayat öyle hayat değil… Azmin, başarının ve yaşanmışlığın öyküsü. Okurken zaman zaman güldüm, üzüldüm, sevindim. Halil’in yaşadıklarının çoğunu yaşadım, hele kremalı bisküviyi ortadan ayırıp önce kremasını yalayıp sonra küçük küçük ısırıklarla yemek, ne çok güldüm. Uzun yolculuklarda otobüslerdeki içilen sigaralar 12 saatlik yolculukta içim dışıma çıkardı. Okurken kitap hiç bitsin istemedim. Halil’in azmine başarısına hayran kaldım. Ayrıca dayaktan sıyrılma yöntemlerine de. Gaz lambasının ışığında ders çalışmayı iyi bilirim tabii sıra gelirse. Öğretmenimiz kız erkek ayırt etmeden döverdi ödev yapmayanları. Halil gibi pratik zekâmız da yoktu. (şimdi ki çocuklar çok rahat bu bollukta anne ve babanın zoruyla okuyorlar) Genel olarak kitabı çok beğendim. Kitap, otobiyografik romandan ziyade kişisel gelişim tadında. Hele “Giriş” bölümü harika, okurken ders alınabilecek çok bilgiler var bence... İmzalı kitabım için çoook teşekkür ediyorum okuru bol olsun. Mürekkebin hiç bitmesin, siz yazın bizler okuyalım. Yazmasaydık ANI kalacaktı, Yazdık ROMAN oldu! İstanbul’dan Leyla