Hiciv şiirlerinde "Zümrüdüanka" takma adını kullandı. İlk ve orta öğrenimini Malatya’da tamamladı. İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi (1957) mezunu. Askerlik görevinden sonra Cerrahpaşa Hastanesi Birinci Dahiliye Kliniğinde dört yıl asistanlık yapıp iç hastalıkları uzmanı oldu (1964). Gemlik SSK, Azot Sanayii, Sungipek Fabrikası mütehassıs hekimliklerinde bulundu. Gemlik’te serbest hekim olarak çalıştı. Edebiyata ve şiire ilgisi küçük yaşlarda başladı. İlk şiiri 1946 yılında Yedigün dergisinde çıkmıştı. Sonraki yıllarda şiirleri Yedigün dergisiyle birlikte; Salon, Güney, Hisar, Büyükdoğu, Kaynak, Çınaraltı, Yelken, İstanbul, Türk Dili, Türk Yurdu, Millî Kültür, Türk Edebiyatı, Diriliş, Düşünen Adam gibi dergilerde, Aydede, Hürriyet, Cumhuriyet, Yeni İstanbul, Hürsöz, Fırat, Yeni İstiklâl, Halkın Sesi (Kıbrıs) gazetelerinde, Sevgi Şiiri, Aşk Şiiri, Biz Bize, Ajans-Türk antolojilerinde yayımlandı. Milliyetçi, gelenekçi bir görüşe bağlı kalarak, millî kültürün derinliklerinden ses veren şiirlerini aruz ya da hece ölçüleriyle yazdı. Şiirlerinin yüzde doksanında aruz, yüzde on kadarında hece ölçüsünü kullandı. Şiirde, ahengi temel aldı ve kişiliğin farklılıklarını ortaya koyan üslûbun gerekliliğini savundu. Türk şiirinin en büyük şâirlerinin Necati Bey, Hayalî, Fuzulî, Bakî, Nevi, Nailî, Şeyhülislam Yahya, Neşâtî, Mantıkî, Nefî, Vecdî, Nabî, Nedîm gibi divan şairleri olduğunu ileri sürdü. Edebiyat-ı Cedîde şâirlerinden Hüseyin Sîret’le Cenap Şahabettin dışındakileri şair saymadı.