Sözler ve Alıntılar
Modern insanın bakış açısı ve değerler sistemi insanı hasta ve mutsuz hayvanlara dönüştürmüştür.
Hakikatin önemsizleştiği çağda, ne Tanrı’ya, ne de hakikatin insanların omuzlarına yüklediği ağırlığa yer yoktu. İnsanlar önce varoluş sebeplerinden -diğer bir deyişle Tanrı’dan -, daha sonra da kendi tarihselliklerinden birer birer kurtuldular.
Yazgımı biliyorum. Gün gelecek, adım tüyler ürpertici bir şeyin hatırasını anımsatacak. Yeryüzünde eşi benzeri görülmemiş bir buhranın, bilincin en engin çatışmasının ve şimdiye kadar inanılmış, dayatılmış, kutsanmış ne varsa hükmünün giydirilişinin. İnsan değilim ben, dinamitim.
“Yazgımı biliyorum. Gün gelecek, adım tüyler ürpertici bir şeyin hatırasını anımsatacak - yeryüzünde eşi benzeri görülmemiş bir buhranın, bilincin en engin çatışmasının ve şimdiye kadar inanılmış, dayatılmış, kutsanmış ne varsa hükmünün giydirilişinin. İnsan değilim ben, dinamitim. “
Friedrich Nietzsche
Sayfa 27 - Henidik
Nietzsche
“Tanrı öldü! Tanrı dirilmeyecek! Ve onu biz öldürdük! Kendimizi nasıl avutabiliriz, bütün katillerin katiliyiz! Yeryüzünde egemen olmuş en kutsal, en ulu şeyin kanı bıçaklarımızda; bu kanı bizden kim temizleyecek? Hangi suyla kendimizi temizleyebilirdik?”