Mutlulukla arama giren, kalın karanlık duvar gibi yokluğun... Bir gün biliyorum bu duvar yıkıldığında altında kalanın sen olacağını biliyorum. Bunu sen de benim kadar biliyorsun. Biliyor ve onca yaşanmışlığa rağmen gidiyorsun. Oysa ben sana, ölümün kıyısında yaşama tutunmuş, bir hayattan geliyordum. Düşmekten korkmayacak kadar çaresiz bir hayattan. Düşe kalka yaşıyorum bu hayatı.