Bu eserde Allah aşkı hakkında konuşması yasaklanan bir sufinin aşk yolundaki arayışına, bu arayışında manevi âlemden gelen rüya ve ilhamlarla kendisine uzatılan ele ve ilim yolunda yaptığı seyahatlere kendi ağzından anlatımıyla tanık olacaksınız.
Tasavvufi düşüncenin kurucu isimlerinden olan Hakîm Tirmizî, hemen hemen tüm İslami ilimleri tasavvufi bakış açısıyla ele alan çok üretken bir yazardır. Eserleri ve fikirleriyle İslam düşünce tarihinde önemli bir yere sahip olan Tirmizî’nin hayatı hakkındaki bilgiler ise oldukça sınırlıdır. Bu eserinde Tirmizî, hayatına ve manevi gelişimine dair önemli bilgiler vermektedir. Birçok yönüyle türünün ilk örneklerinden olan bu eseri, içerdiği rüyalar ve bu rüyaların bir anlatım metodu olarak kullanılması açısından da dikkate değerdir.
Elinizdeki çalışmada bu önemli eserin çevirisi; açıklayıcı notlar ve ek bölümlerle desteklenmiştir.
Bu durum, okurun -Büdüvvü Şe’n özelinde- Tirmizî ile ilgili tartışma ve çıkarımlardan kısmen haberdar olması açısından faydalı olacaktır.
“İlim sahibi olduğunu iddia edenler tarafından birtakım şeylere maruz bırakıldım. Onlar bana eziyet ediyor, beni hevâya uyma ve bidat çıkarma ile suçluyor ve bana iftira atıyorlardı. Ben ise gece gündüz azimle kendi yolumda devam ediyordum.” (Büdüvvü Şe’n’den)
