Heybemde Biriken Yolculuk
Mustafa IşıkEn Beğenilen Heybemde Biriken Yolculuk Sözleri ve Alıntıları
En Beğenilen Heybemde Biriken Yolculuk sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Heybemde Biriken Yolculuk kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Çünkü insan yalnızken daha dürüsttür kendine karşı. Ancak beni o vakit daha iyi anlarsın.”
Sayfa 18Kitabı okudu
“Hem aklımızı yitiriyoruz hem yüreğimizi; unutuyoruz bir yerlere ödünç bıraktığımız insanlığımızı.”
Sayfa 52Kitabı okudu
“İnsanlığın harcı acıyla karıldı ama acıya en yabancı olan yine bendim. Ben ki insandım.”
Sayfa 9Kitabı okudu
Heybemde Biriken Yolculuk
"Hangi heybeye sığdırayım taşları
söyle, hangi camın ortasından kırılayım."
Mustafa Işık
Mustafa Işık
Sayfa 77Kitabı okudu
“Unuttuk, sessizliğin nasıl bir ezgi olduğunu. Hayâ ettik birbirimize güzelliklerimizi anlatmayı.”
Sayfa 21Kitabı okudu
“Ve hayat bize sunulmuş bir armağandı, kıyamadık yaşamaya.”
“Her derdin ya, güzel kalırsa insanın yüreği dünya daha da güzelleşir, diye...”
Yaşın ilerlemesi durumunda unutkanlığı, bilinç kaybını önleyen ve beyin hücrelerinin tekrar canlanması noktasında fayda sağlayan husus, okumak nimetidir. İnsanları ve dünyayı daha iyi anlamanın yolu okumaktan geçer. Ufkumuz genişler okumakla, kelime hazinemiz zenginleşir ve bu da bize ifade noktasında kolaylık sağlar.
Sayfa 77Kitabı okudu
tufanda dağa ve suya sınanan
nuh nebi gemisidir kalbim
“Kaybediyoruz deliliğimizi, şairliğimizi, çocukluğumuzu, saflığımızı; çok kirlendik çok!..”
Sayfa 53Kitabı okudu
“Öyle meşguldün ki dünyalığınla, gökyüzünü görmeye vaktin yoktu. Bir kelebek gibi, konduğun yere hiçbir ağırlığın olmazdı.”
Sayfa 29Kitabı okudu
“Unutulmamalıdır ki her şey bedel ister, hayatta! Bedeli ödenmelidir yaşanmışlıkların. Ve elbet bir gün, bize bahşedilen o muhteşem sonsuzluk içerisindeki tüm yaşanmışlıkların faturasını ödememiz gerekir.”
Öyle meşguldün ki dünyalığınla, gökyüzünü görmeye vaktin yoktu.
AK KÖPÜKTEN SAĞRILAR
Ölüm kadar sımsıkı sarıl ve bırakma beni, ey sevgili! Senli duygularım benim için dünyanın mirası, tükenemez hazinesi… Gençliğimin kanar halleri sevdanın seren-camıyla eş iki yarış atı gibidir. Ak köpükler sızarken dişlerim arasında, hayatın bütün günahlarını sırtlamak ve dalıp gitmek ovalara, tepelere tırmanmak, kayalara sığınmak, ağaçların kovuğuna ilişmek… en okkalı zaferdir bana.
Sayfa 55 - MUSTAFA IŞIKKitabı okudu
Yazarsam, okur musun?
* * *
- Çünkü ancak hikâyesi anlatılan insanlar var olur.
Yazar, eserini yazmakla zihnindekini ve kalbindekini sayfalara nakşetmiştir ve her şey satır aralarında en mükemmel haliyle yerini almıştır. Olaylar, duygular, düşünceler, hayaller… tıpkı evlerimizin en özel yeri, misafir odaları gibi. Oralar misafir ağırladıkça görevini yerine getirmiş olmanın huzurunu yaşarlarken, eserler de okundukça anlam kazanmış olurlar.
Hayat, hikâyelerin en büyüğüdür ve insan da o hikâyenin başkahramanıdır. Ondandır belki, okunmayı bekleyen en büyük kitap kâinattır, sözü. Evet, hayatın kendisi bir hikâyedir ve insanlar kendi paylarına düşeni o hikâyede yaşarlar. Kimi insan verilen görevi yerine getirmeye gayret ederken, kimileri de eksik kalmışlıklarını yazarak tamlama gayretinde olur.
...
Ama ne olursa olsun gerçekçi bir tavırla zamana ve mekâna ayna olmaya gayreti vardır, yazarın. Toplumsal gerçekliği açtığı pencerede en görünür haliyle yansıtma gayreti boynunun borcudur.
Çünkü o asrının tanığıdır ve zamanı gelince ondan hesap sorulacaktır.
- Yaşadığımın farkına varmak için yazıyorum.
Mustafa Işık
Sayfa 55Kitabı okudu