Bir insanın durumu mutluluğuna göre değerlendirilmek istenirse onu neyin sevindirdiğini değil, neyin kederlendirdiğini sormak gerekir. Kendi başına alındığında keder verici olan ne denli önemsiz ise insan da o denli mutludur; ufak tefek şeylere karşı duyarlı olmak için iyi durumda olmak gereklidir çünkü. Mutsuzlukta bu ufak tefek şeylerin ayırdına bile varamayız.
Gurur duyabileceği hiçbir şeyi olmayan zavallı budalalar, son araç olarak mensup olduğu milletle övünür; tüm hata ve ahmaklıkları dişiyle tırnağıyla savunmaya histerik bir şekilde hazırdır, böylece kendi bayağılığını kendince telafi eder.