Nebiyy-i Ekrem Efendimizin, kıble çevrilmeden önce, gökyüzünde dolaşan gözleri bu defa hamd ve şükür duygularıyla dolu olarak bakıyor, her namaz vaktinde büyük dedesinin kendi elleriyle yaptığı, yapılmasını bizzat Rabbinin emrettiği mukaddes Beyte yönelirken ayrı bir huzur duyuyordu.