Hikayeler I
Ivan TurgenyevHikayeler I Gönderileri
Hikayeler I kitaplarını, Hikayeler I sözleri ve alıntılarını, Hikayeler I yazarlarını, Hikayeler I yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Hayalimizde bir işi kurarken kartal gibi uçarız, sanki dünyayı yerinden oynatabilecekmişiz gibi gelir bize. Ama yapmaya gelince derhal kuvvetten düşer, yoruluruz.
.. başımı henüz gaileler sarmamıştı. Her ne istersem yapıyor, kısacası yeşerip çiçekleniyordum. O zamanlar, insanın bir bitki olmadığını, uzun müddet yeşerip çiçeklenemeyeceğini aklımdan bile geçirmiyordum. Gençlik yaldızlı kurabiyeler yer de bunu günlük ekmeği sanır. Hâlbuki ekmeği de arayacağı zaman gelecektir...
.. sana şunu söyleyeceğim: yaşamaya çalış, çünkü bu, göründüğü kadar kolay değil. Beni hatırla! Ama kederli sıralarında değil, tereddüt, kararsızlık anlarında hatırla..
Ruhumda yüze çıkan ne varsa yine dibe çöksün...
son yıllarımın tecrübesinden şu kanaati edindim: hayat şaka değil, eğlence değil, hatta zevk de değil... Hayat ağır, zahmetli bir çalışma, feragat, daimî bir feragat işte onun gizli manası, bilmecesinin çözümü: ne kadar yüksek olursa olsunlar, insan değerli fikirlerini ve hayallerini değil, vazifesini yerine getirmeli, işte buna çalışmalı. İnsan kendine zincir, vazifenin demir zincirini vurmazsa, hiç düşmeden hayat yolunun sonuna gelemez. Hâlbuki gençliğimizde, ne kadar hür olursak bizim için o kadar daha iyi olacağını ve o kadar daha uzaklara gideceğimizi sanırız. Gençler böyle düşünebilir. Fakat nihayet gerçeğin sert yüzü ile göz göze gelindiği zaman böyle aldanışlarla avunmak ayıptır.
Ah, dostum, insanın kendi göz yaşlarından utanması, onları gizlemesi ne üzücü bir şey!... Ağlamak yalnız gençlerde hoş görülür; gözyaşları yalnız onlara yakışır...
Aşkın yaşı yoktur ki üstadım
Aşk ne de olsa bencilliktir; hâlbuki benim yaşımda bencillik doğru değildir. Otuz yedi yaşında bir insan artık kendisi için yaşamamalı; faydalı yaşamalı, dünyadaki vazifesini yapmak, işini görmek maksadıyla yaşamalı.
Goethe'nin (o bir zamandan beri, bulaşıcı bir hastalık gibi, bütün varlığımı kaplamıştı) şiiri aklıma geldi... Hatırlıyor musun: "dalgalarda binlerce titrek yıldız parıldıyor"; onu yüksek sesle okudum. "Gözlerim, neden yere eğiliyorsunuz" mısrasına gelince, Vera hafifçe gözlerini kaldırdı..
Beni kanadının altına al,
Ruhumun heyecanını dindir!
Mutlu olur gölgesi,
Tutkun ruhuma...
.. vaktimi hoşça geçiririm, ondan sonra giderim. İlk aylarda hayat bana karanlık ve zor gelecektir... Alışacağım... Bir erkekle genç bir kadın arasında, nasıl olursa olsun, bir ilişkinin ne kadar tehlikeli olduğunu, hislerin birbiri ardından, nasıl farkına varılmadan değiştiğini bilirim...