Hikayeler I
Ivan TurgenyevHikayeler I Gönderileri
Hikayeler I kitaplarını, Hikayeler I sözleri ve alıntılarını, Hikayeler I yazarlarını, Hikayeler I yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kalbim anlaşılmaz bir duygunun tesiriyle eziliyordu, sanki bir şey bekliyor, yahut geçmiş saadeti hayalimde canlandırıyordum.
'Faust'
Son illərin təcrübəsindən bir şeyi yəqin eləmişəm: həyat zarafat,əyləncə deyil, həyat hətta nə'şə də deyil.İnsan özünün nə qədər ülvi də olsa, əziz fikir və arzularının həyata keçməsinin deyil, vəzifəsinin yerinə yetirilməsinin qeydinə qalmalıdır.O, özünə vəzifənin zəncirini,dəmir zəncirini vurmasa, büdrəyib yıxılmadan məqsədinə nail ola bilməz; amma biz cavanlığımızda fikirləşirik:nə qədər sərbəstik,bir o qədər yaxşıdır,bir o qədər qabağa gedərik.Gənclik bu cür düşünə bilər.Həqiqətin sərt üzü nəhayət adamın gözləri önündə gəlib duranda öz-özümüzə yalanla təsəlli vermək eyibdir.!
BEŞİNCİ MEKTUP/M. Köyü, Temmuz 1850
Azizim Simon Nikolayiç, çoktandır sana mektup yazmamıştım; galiba bir aydan fazla oluyor. Yazacak şeyler vardı ama üzerime bir tembellik çökmüştü. Haydi, doğrusunu söyleyivereyim; bütün bu zaman zarfında seni hemen hiç hatırlamadım. Fakat bana yazdığın son mektuptan, hakkımda doğru olmayan, yani tamamıyla doğru olmayan tahminlerde bulunduğuna hükmedebilirim. Vera'ya (Vera Nikolayevna demeye dilim varmıyor) gönlümü kaptırdığımı sanıyorsun; ama aldanıyorsun. Tabii onunla sık sık görüşüyorum; fevkalâde hoşuma da gidiyor... Hem ondan kim hoşlanmaz ki? Benim yerimde seni görmeyi arzu ederdim. Harikulade bir mahlûk! Bir çocuk tecrübesizliğiyle beraber, fevkalâde süratli bir anlayış, parlak, sağlam bir zekâ. Doğuştan gelme bir güzellik duygusu, gerçeğe, yükseğe karşı daimî bir heyecanı, her şeye, hatta kusurlu, ayıp ve hatta gülünç şeylere de anlayış kabiliyeti ve bütün bunların üzerinde de, bir meleğin beyaz kanatları gibi, sessiz bir kadın güzelliği... Bu ay içinde onunla beraber çok okuduk, çok düşündük. Onunla okumak insana öyle bir zevk veriyor ki... Böylesini hiç tatmamıştım. Sanki yeni yeni diyarlar keşfediyorum. O hiçbir şey karşısında hayranlık duymaz. Bütün gürültülü şeyler ondan uzaktır; hep sakin, sessiz durur, etrafa ışık saçar, bir şey hoşuna gidince çehresi de öyle asil ve iyi...
Sayfa 150
Bir tehlike karşısındaymışlar gibi hep beraber olmak istiyorlardı.
''Aldanmaya ve rüya görmeye cesaret et.''
Schiller
— Yakında öleceğimi sanıyorum; bazen bana öyle geliyor ki, sanki etrafımda her şey benimle vedalaşmakta... Ölmek daha iyi böyle yaşamaktan...
— Anlatın bakalım, —diye devam etti — anlatın yahut, hatırlıyor musunuz, bize "Onegin [Puşkin'in manzum romanının adı. Bu roman operaya da çevrilmiştir.]” den okuduğunuz parça gibi bir şey okuyun... Ve birden düşünmeye daldı... Sonra, yavaş sesle:
"Nerde şimdi zavallı annemin
üzerindeki o haç, dalların gölgesi...”
— "Puşkin” de öyle değil, diye hatırlattım.
O, hep öyle düşünceli düşünceli:
Tatiana[“Evgeniy Onegin” adlı manzum romanın başlıca kahramanlarından birinin adıdır.] olmak isterdim, — diye devam etti.
Yüzünün ifadesi: "hareketlerimi yakışıksız buluyorsunuz; zararı yok: beni zevkle, takdirle seyrettiğinizi biliyorum ya” diyordu.