İnsanın içini dolduran tüm gereksiz duygu, düşünce, şartlanmalardan ve sınırlı yaşamlardan uzaklaşmasının öneminin altını çiziyorum.Neyi ve kimi izlediğimiz yaşamımızı belli bir kalıba oturtuyor.Ve insanın en büyük sorumluluğu ‘kendi izini sürmektir’. Bunu da ancak kendi içine dönerek, kendi zamanını yaşayarak ve kendini dinleyerek yapabilir.
Tek bir an var; ‘Şimdi’.Yola giden kapıyı açan tek anahtar şimdiyi yaşamak ve kendi zamanına sahip olmak mıdır? Ben bu soruya tüm yüreğimle ‘evet’ diyorum ve insan burada bir başınadır.
Yaşam da tek başına çıkılan bir yolculuk değil mi zaten ? Ve yaptığım şey şuydu: Bir yaşamdan başka yaşamları seyretmek…
