Sözler ve Alıntılar
Türkçede lir-şaz hadisesi
MÖ ilk bin yılda Urallardan Karanlık Dağlara kadar çok geniş bir coğrafyada yaşayan ve etnik ve dilsel bir bütünlük geliştirmiş olan Türklerin dili, tahminen MÖ 5. yy civarında tam ortadan ikiye bölünmüştür.
Sayfa 104
Türkçe ve Slav Dillerinin Ortak Özellikleri
Tatar ve Kazak Türkçelerinde kay "kim, hangi" demektir. Eski Türkçede, Oğuzca da dâhil, kayu şeklindedir. Slav dillerinde aynı anlama gelen kelime koy'dur. Kome 'kime', s kim 'kiminle" demektir. Yine bu dillerin çoğunda kada Türkçe kanda 'ne zaman' manasına gelir.
Sayfa 87
Hunların Doğu Anadolu ve Azerbaycan akınları dehşetli olmuş ve halkın zihinlerinde derin tesirler bırakmıştır. 359 ve 373 sıralarında yaptıkları akınlarda Urfa (Edessa) önlerinde görünmüşlerdir.
Sayfa 100
Kimi tarihçilerin Kubrat ile Hırvat arasında ilgi kurma çabalarını sebep göstermeksizin reddetmesi anlaşılabilir, ama bu bizi bu adı taşıyan bir Türk'ün, ki o dönemde oralarda çokça bulunuyorlardı, veya onun soyunun Orta Avrupa'daki bir kısım Slavları (sonraki Hırvatları) toplayıp, Porphyrogenitus'un dediği gibi Avar bölgesinden geçirerek Balkanlara indirmiş olması düşüncesinden alıkoyamaz. Ve bu Türk'ün ismi, altı kardeşiyle birlikte açık olarak verilmektedir.
Sayfa 142
'Karanlık' doğu, soğuk kuzey, kalabalık Çin ve yüksek Tibet ve Pamir, göçün diğer yollarını tıkıyordu. Buna karşılık Hazar'ın kuzeyinden geçen batı yolu hem alabildiğine açıktı hem de bozkırın doğal devamı idi.
Sayfa 70
Slavlar - Slave (Köle) Bağlantısı Hk.
Batı dünyasında köle manasına gelen 'slave, sclave, sklave' gibi kelimeler doğrudan Slav'dan gelir. Ortaçağ'da Slav köleler İslam dünyasına da getirilip satılıyordu. Mesela Macarlar Kuzey Kafkasya'da iken bunu yapıyorlardı. İlginçtir, Latince köle demek olan 'servus' kelimesi de 'Sırp' ile aynı. Ortaçağ'da Sırpların ülkesine 'Servia', kendilerine 'Serv' deniliyordu. Bugün hemen tüm batı dillerinde 'Serb' biçimi geçerlidir. Hatta Ortaçağ'ın yegâne Rus belgesi Povest'te de kelime 'Serb' olarak geçer. Sırpların kendi dillerinin bir özelliği olarak zamanla bu kelime 'Srb' şekline girmiş, Türkler aynı telaffuzdaki 'Sırp'ı bizzat Sırpların kendilerinden almışlardır.
Sayfa 72
İran'ın Türk asıllı Arsak hanedanı zamanında, 3. yy'da Ahlat ve Muş çevresini yöneten Mamikonyan sülalesi de Çenestan'dan (Tanrı dağları civarı) gelen Mamık ve Konak adlı iki komutanın avanesinden türemiştir.
Sayfa 57 - Togan, Umumi Türk Tarihine Giriş, s.173.