Cemil Meriç, “Bu Ülke” adlı kitabına şu cümleyle başlıyor: “Ne gülüyorsun? Anlattığım senin hikâyen…”
Pekâlâ; ya bizim hikâyemiz?
Bir millet düşünün ki, “Horasan Şâhı” olarak tanınan ve Hazret-i Peygamberin 8. göbekten torunu olan İmâm-ı Aliyy’ûl Rızâ’nın muhabbetiyle İslâmiyet’i kabûl etmiş…
Bir millet düşünün ki, Hazret-i Peygamber’in 11. göbekten torunu olan İmâm-ı Hasan’ûl Askerî’ye, “bizden” mânâsına gelen “Askerî” mahlâsını vererek daimâ ehl-i beyti zâlimlere karşı korumuş…
Bir millet düşünün ki, “Muhammed, Ali, Hasan, Hüseyin” isimlerini en sevdiklerine vererek, evlâd-ı resûlü kendi evlâdı gibi sevmiş…
Bir millet düşünün ki, Horasan Mektebi’nde nice erenler yetiştirerek Yesevî Ocağı’nı kurmuş ve bu ocaktan nasîb alan erlerle Anadolu’yu yurt tutmuş…
Bir millet düşünün ki, Abdallarıyla bu toprağa mânâ incileri saçmış ve bu necîb millete mânevî rehberlik yapmış…
Bir Millet düşünün ki, Gazîleriyle yalnızca tesbîh değil, kılıç da çekmiş ve serhât boylarında nice fetihler yapmış…
Bir millet düşünün ki, Ahîleriyle bu topraklarda ticâreti canlandırmış, sanata ve estetiğe değer vererek, ibâdet aşkıyla bu toprakları yeniden imâr etmiş ve Anadolu’yu kanaviçe gibi işlemiş…
Bir millet düşünün ki, Bacılarıyla nice katliamların yarasını sarmış; nice Horasanîler, Mevlevîler, Cevlâkîler, Bektaşîler, Haydarîler, Melâmîler, Kalenderîler, Yesevîler, Bayrâmîler, Ahîler, Alperenler ve Gazîler doğurarak bu toprakların asıl anası olmuş…
Bu kitap; Sünnîsiyle, Alevîsiyle, Caferîsiyle, Bektâşîsiyle, Tarîkatçisiyle, Cumhuriyetçisiyle, Sağcısıyla, Solcusuyla, İşçisiyle, Patronuyla, Ustasıyla, Çırağıyla, Amîriyle, Memûruyla, Atatürkçüsüyle, Liberaliyle, Muhafazakârıyla, Lazıyla, Kürdüyle, Türkmeniyle, Çerkeziyle, kısacası milletimizin tüm renkleriyle okunması gereken bir kitap…
Unutmayın! Bu bizim hikâyemiz….
