Bir akşamüstü kitabımın sayfaları senden, gözlerinden bahsedecek. Kâğıtta yüzüne diyemediğim ne varsa...
Ve haberin yok seni anlattığımdan;
"Ne güzel "diyeceksin ,pencereden göğe bakıp". Ne güzel, keşke ben de böyle sevilsem."
-Her ne yapıyorsan bilmiyorum.
Sen de, seni düşünen, ne yaptığını merak eden benim sana olan hasretimi bilmiyorsun..
Senin cahilliğin daha fazla..
Bu hasret çok derin zira..//
Bir gece vakti
Sevecek kimsem yoktu
Yıldızları sevdim
Ayı sevdim
Siyah gökyüzünü sevdim.
Sabah oldu
Büyük bir yalnızlığa uyandım
Sevecek kimsem yoktu
Tuttum yalnızlığı sevdim.
Öğle oldu, ikindi-akşam oldu
Sevmeye gelmedi kimse
Sevilmek isteyen de yoktu
Öldüm.
Üzülecek kimsem yoktu.
Ben kimseyi üzmeyişimi sevdim.
Sana göre senden farklı düşünen herkes haksız.
Çünkü sende senin düşüncelerin doğru. Halbuki senden farklı düşünen herkes seni haksız buluyor. Ne var ki herkes magmadan ekzosfere kadar haklı. Herkes haklıysa haksız kimse yok demektir. Ama bir sorun var; herkes doğru düşünüyorsa neden kavgalar, boşanmalar, sonu gelmez tartışmalar, atom bombaları var?
Bence birilerinin haksız olduğunu kabul etmesi gerek. Ben etmem. Çünkü ben magmadan en az ekzosfere kadar haklıyım:))
-Her şey güzel olacak.
-Hayır, her şey hiçbir zaman güzel olmadı. Biz her şeyi güzel göreceğiz sadece. Şarkıların sözleri dokunmayacak mesela. Müziği bize hoş gelecek.