İnsan iztirab çəkdiyi vaxt bu iztirabın başqaları tərəfindən yüngülləşdirilməsinə ehtiyac duyur. Həkimlər insanın bu əbədi ümid və ehtiacını təmin edirlər.
Sanki, insanlar öz ilahi xilaskarlarının bir- birinizi sevin və əfv edin, deyə təlim etdiyi qanunları unutmuşlar və sanki, bəşəriyyət başlıca vəzifəsini bir-birini öldürməkdə görür.