Hayat, nasıl iki kutbun arasında çalışıyordu? Bir tarafta insan için bir yığın yükseltici şey, öbür tarafta da sanki bütün bu yükseltici şeylerle aramızı kesmek, bizi onlardan ayırmak isteyen küçük endişeler, hesaplar, bedava düşmanlıklar vardı.
Çünkü zaman şarta göre değişir .Büyümekte olan bir çocuğun zamanı başkadır, bir hastanın zamanı başka. Biz umumi zamanın dışındayız.. Yani zaman tempomuzu değiştirmek mecburiyetindeyiz, demek istiyorum. Biz dünyaya yetişeceğiz..
Başkaları için! kendimiz için deği.l Yakınlarımız ,sevdiklerimiz için ölümü kolay kolay kabul edemeyiz. Kendi ölümümüzle bütün meseleler hallediliyor, fakat sevdiklerimizin yanımızdan gitmesiyle insan temelinden yıkılıyor.