Hz. Aliyy'ül Murtezâ (r.a.)
Mahmud Sâmi RamazanoğluEn Eski Hz. Aliyy'ül Murtezâ (r.a.) Gönderileri
En Eski Hz. Aliyy'ül Murtezâ (r.a.) kitaplarını, en eski Hz. Aliyy'ül Murtezâ (r.a.) sözleri ve alıntılarını, en eski Hz. Aliyy'ül Murtezâ (r.a.) yazarlarını, en eski Hz. Aliyy'ül Murtezâ (r.a.) yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Ya Ali! Hak hizmetinde olan ayak enbiya omzuna bassa şaşılmaz!”
Kendi Nefsini Ayıpla...
Ayıbın büyüğü, aynısı sende varken başkasını ayıplamandır...
Hz. Aliyy'ül Murtezâ (r.a.)
Çok sert olma, kırılırsın, çok yumuşak da olma, ezilirsin.
İnsanın iyisi ile kötüsünü bir tutma.
Çünkü bu eşitlik, iyileri iyilikten soğutur, kötüleri de azdırır.
Hz. Aliyy'ül Murtezâ (r.a.)
İnsan ahlâkıyla insandır.
Görünüşüyle değil...
Hz. Aliyy'ül Murtezâ (r.a.)
İşte! O Devir Bu Devirdir...
Öyle bir devir gelecek ki;
Mal cimrilerin, Kılıç korkakların,
Ve Kalem cahillerin elinde olacak...
Hz. Aliyy'ül Murtezâ (r.a.)
"Ciddi olarak ölümü an. Ve ölümü anmakla kalbini yaşat."
Sayfa 4 - Erkam YayınlarıKitabı okudu
Hz. Ali (k.v)'nin mübarek annesi..
Fatıma bint-i Esed vefât ettiği zaman Rasûl-i Ekrem kendi gömleğini göndererek onun bu mübarek gömlekle tekfin edilmesini emir buyurmuş ve onu kabre bizzat indirmişlerdir. Bu suretle bir zamanlar kendisine şefkat ve merhametle bakan bu mübârek kadına karşı şükran borcunu ödemiştir.
Sayfa 8 - Erkam YayınlarıKitabı okudu
Hazret-i Ali -radıyallahu anh- müslüman olduğunda sekiz-on yaşlarında idi.
Çocuklar içinde ilk müslüman olan Hazret-i Ali kerremellahu vecheh-’dir.
Sayfa 12 - Erkam YayınlarıKitabı okudu
Hazret-i Ali bu hadiselerden birini şöyle hikâye eder:
Bir gün Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem bana buyurdular:
– Yâ Ali, benimle gel!
Kâbe-i Şerif’e vardık. Girdiler. “Otur!” buyurdular. Oturdum. Kâbe’nin damına çıkmak için mübarek iki ayaklarını omuzuma koydular. Meğer orada müşriklerin bakırdan veya sarıdan putları varmış. Omuzuma çıktılar. Nübüvvet ağırlığına tâkatım yetmediğine vâkıf olup yere indiler. Bu defa kendileri oturup:
– Yâ Ali, omuzuma sen çık da o putları parçala, diye buyurdular. Edeb edip ben dedim ki:
– Yâ Rasûlallah! Sizin mübarek omuzunuza ayak koymak kimin haddine? Buyurdular ki:
– Ya Ali! Hak hizmetinde olan ayak enbiya omuzuna bassa şaşılmaz!
Emre imtisal edip omuzuna bastım. Beni kaldırdılar. Şöyle zannettim ki, eğer ufk-ı semaya erişmek murad etsem ererdim. Sonra o putları yüzleri üzre bırakıp parça parça ettim ve geri inip sür’atle gittik, kimse görmedi.
Müsned-i Ahmed bin Hanbel. Mevâhib: 312
Sayfa 15 - Erkam YayınlarıKitabı okudu