Sözler ve Alıntılar
Ümit her defasında umudun bittiği yerden başlarken acı verir insana.
Sayfa 221Kitabı okudu
İnsanın hayatta başına neler geleceği bilinmez ama unutma, yaşadıklarımız Allah'ın takdiridir ve o da kullarına kötü şeyler takdir etmez.
Sayfa 401Kitabı okudu
Canlılıktır bahar ; tabiatın, yaşamın, evrenin yenilendiği güzeller güzeli bir mevsimdir. Dalda tomurcuklanan çiçekten tutun da toprakta filizlenip kök salmaya başlayan buğday başağına kadar yaşamın, doğanın damarlarında daha bir canlı dolaşmaya başlamasıdır.
Öyle bir mevsimdir ki bahar, umut olur en karamsar insana. Gülmeyi bilmeyenler bile güneşin sıcaklığıyla tebessüm ederler hayata.
Sayfa 156Kitabı okudu
Vaktin durduğu, zamanın ehemmiyetini kaybedip varlığını yitirdiği, insanın akıl melekelerinin tek bir noktaya odaklandığı yorucu anlardır ölüm anları. Ölmek üzere olan, o anlarda arafın bilinmezinde gezinmektedir. Artık bir yanı yaşama, bir yanı yokluğa aittir. Ruhu terk etmek istemezken dünyayı, bedeni vakit tamam demektedir. Ruh çırpınır o anlarda ; "Ya sevdiklerim, eşim evladım, güneşim, mavi gökyüzüm? Sonra ağaçlarım, çiçeklerim..." Düşünür, bırakıp gitmek istemez alışılmışlıklarını. Beden ise direnmektedir ;" Ver hadi sana emanet olanı, görmez misin Hak emanetini istemekte, direnmek ise son derece manasız bence. " Beden ile ruh arasındaki bu çatışma sürüp gittikçe kişi teslim edemez canını bir nefeste.
Sayfa 64Kitabı okudu
Evrenin tek hakikati olan zaman hızla akıp giderken, bazı insanlardan çok şey alıp götürüyor bazı insanlara da çok şey veriyordu. Zamanı kullanmasını bilmeyenler onun ellerinden hayatlarını, gençliklerini, güzelliklerini aldığını düşünürken ; zamanı kullanmasını bilenler onun kendilerine yaşamın sırlarını verdiğini, hayatı anlamlandırmak için gerçeklerini gösterdiğini düşünüyorlardı.
Sayfa 19Kitabı okudu
Emin olma duygusu insan ruhunda kolay kolay ortaya çıkan bir duygu türü değildir. İnsanlar bir şeye kesin karar verseler bile çoğu zaman içlerinde hep bir acaba duygusu yaşatırlar. Bunu yaptım ama şunu yapsaydım daha mı iyi olurdu acaba? Bunun yerine ötekini mi alsaydım acaba? Konuştum ama yanlış mı yaptım acaba... Bu acabaların bir sınırı yoktur aslında. Her şeyin bir alternatifi olduğu müddetçe de bu acabalar hep olacaktır fakat nadir de olsa bazı durumlarda bu acabalar birdenbire hükmünü kaybeder.
Sayfa 210Kitabı okudu
Toplumdan insanlardan kopuk olan, onların acılarını, sıkıntılarını, sevinçlerini, öfkelerini bilmeyen bir insan nasıl tam olabilirdi ki? Tam olmayan bir insan da nasıl bir alim olurdu? İnsanları tanımadan onlara bir şeyler öğretmenin imkanı var mıydı?
Bunlar sancılı saatlerdi, insanın canını yakan, içini sızlatan, tüm yetersizliğini acizliğini yüzüne vuran ve kendi üst benliğini yerle bir eden, insanın kendi kendine hesap verme kendi kendinden hesap sorma saatleriydi.
Sayfa 114Kitabı okudu