İçime Çektiğim Hava Değil Gökyüzüdür
Ülkü TamerSözler ve Alıntılar
Bir kardan adam yapar seni
kutuptaki arkadaşım,
biraz güç de olsa havaya kaldırır
ve göğe fırlatmayı becerir.
Güney kutbundan atılan adam
burada kar olarak düşer,
onun beynini gezen üzgünlük
benim burnumun ucuna düşer
Akşamdır, iniktir elinin perdeleri.
Çocukların koşuştuğu bir avludur kalbin;
Dilsiz, ama ağlamasını bilen çocukların
Gökten geçen leyleklere bakması kadar
Sessizdir kalbin.
Gökyüzü ayaklarımın ucundan başlıyor.
Köpeklerin bakışlarında birer keman tadı.
.....
İçime çektiğim hava değil, gökyüzüdür.
Kanlı, akıtan bir sevgiyle örtmüştük yeraltını,
Durgun bir sevgiyle açacağız gökyüzünü,
Senin yüzün
Durgun bir sevginin yıktığı gökyüzü.
İçime çektiğim hava değil, gökyüzüdür.
Cesaretle dokununca anladım, mezarcının
İksir kokan bir savaş sancağıydı sırtındaki
Ve yenik bir ordunun sandığından çıkarılmıştı.
Eğlenen bir tarla faresi.
Alanı çevreleyen evleri süzüyor
Nice salgınlardan kurtulmuş ustaları hatırlayarak;
Dudağının körfezine bir kibrit iliştirip
Gülümsüyor.
İstese benim vebamı taşır komşularıma.
Şimdi kunduramın ipiyle oynuyor.
Suya düşen bir yağmur ölüsünün
yaydığı halkaya tutunmak ister,
temiz bir balıkçı olduğu için değil,
yüzmeyi nedense unuttuğu için.
Karnında taşıdığı alabalıkların
hepsi de acemidir,
masadan ve ağzından top kaçırırlar
ve yukarıya
fildişinden bilardo topları yollarlar.