İçinde Bir Sen - 2 Sözleri ve Alıntıları
İçinde Bir Sen - 2 sözleri ve alıntılarını, İçinde Bir Sen - 2 kitap alıntılarını, İçinde Bir Sen - 2 en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kalbim donsa da ruhum seni unutmayacak.
Sayfa 103 - Dokuz YayınlarıKitabı okudu
Onu benim önüme koyan kalbimin derdi neydi?
Sayfa 307Kitabı okudu
Karanlık bazen kötülüğü var etmek için değil, örtmek için gelirdi.
Sayfa 304Kitabı okudu
Kalbim donsa da ruhum seni hiç unutmayacak.
Sayfa 103Kitabı okudu
Rüyalarımda hep benimleydin. Çocuk yaşlardan beri. Başta yüzün yoktu, sesin yoktu, sana dair hiçbir şey yoktu. Sana Asale ismini, yüzünü ilk kez gördüğümde koymuştum. Bal, demekti Asale. Bal peteği, demekti. Ama aynı zamanda da çok zehirli, korkunç bir yılanın ismiydi Asale. Hem baldı hem de zehirdi. Seni buna benzetiyordum. Kabuslarım olduğuna inandığım o kadının benim kurtarıcım olduğunu anladığımda artık yana yıkıla Asale’yi aramaya başladım. Seni ilk kez canlı gördüğümde, kapımda baygın yatıyordun ve saçların yüzünü örtmüştü. Yüzünü ilk gördüğümde gözlerin kapalıydı ama yüzündeki benzerlik beni dehşete düşürmüştü. Gözlerini gördüğümdeyse, artık Asale’yi bulduğumu biliyordum ama içimde atan kalbi susturup bu gerçeğe gözlerimi yumuyordum. Ama senden kaçamadım, seni yok sayamadım. Seni buldum Asale.
Sayfa 54 - EfkenKitabı okudu
Senin zehrin benim düşüncelerime sızamaz.
"Bazen kendi hikayemizin kötüsü olurduk."
İnsanlar kaderlerinin peşinden sürüklenirdi. Rüzgara kapılıp sokaklarca savrulan bir kâğıt gibi… Oysa kader, onun peşinden sürüklenenler için değil, ondan kaçanlar için harakete geçerdi. Tıpkı arkasından koşulan, vazgeçilmez olduğu sanılan bir adam gibi… Sonunda o adamdan vazgeçtiğinizde, bu kez o adam sizin peşinizde savrulmaya başlar. Kader biraz da böyleydi. Aramayı bırakıp kaçtığınız noktada size sımsıkı sarılır, peşinizden ayrılmazdı.
Sayfa 379 - Dokuz Yayınları.Kitabı okudu
Bazen hayat bizi öyle bir uçurumun kenarına sürüklerdi ki, kendimizi en büyük düşmanımızın gözyaşlarını silip, can bildiğimiz dostumuzun sırtına bıçak saplarken bulurduk. Bazen kendi hikayemizin kötüsü olurduk. Bazen bize yazılan kaderi çamurla kaplı bir bataklığa gömüp sonra da Tanrıya isyan erme hakkını kendimizde bulurduk. Bazen en çok kendimize karşı nankör olur, bazen ilk ihanetimizin kurbanı yine kendimiz olurduk.
Sayfa 192 - Dokuz Yayınları.Kitabı okudu