Deniz Gezmiş, Yusuf Arslan ve Hüseyin İnan'ın "merhaba kainat" dedikleri sabahın, 6 Mayıs 1972 sabahının üzerinden yaklaşık yirmi yıl geçti. Toplumaların tarihi bir yana, insan ömrü açısından bile kısa bir süredir bu. Tarihin soğukluğuna gömülmeye, duygusallıktan arınmaya yetmeyecek kadar kısa.İdam Gecesi Anıları birinci elden bir tanıklır. Bu tanığın, dava boyunca ve son sözlerini haykırdıklarında yanlarında olan Halit Çelenk oluşu, Anılar'ı belgesel kılıyor. Yalnız siyasal değil, hukuksal yönden de hayli tartışmalı olan ve artık bulunmayacak olan "karar" metinerinin de bu kitapta içerilmiş olması, bu belgeselliği güçlendiriyor.Önderlik ettikleri hareketin eylemlerine ne kadar eleştirel yaklaştığınız bir yana: ölüm cezalarına genel olarak karşı olup olmadığınız bir yana: bir yana bir "öç" duygusu sonucu ya da "şartlar gerektirdiği" için ipte can eylediklerini düşündüğünüz; bir yana varloan yasaları sorguladığınız ya yda " bu kadar cezayı" haketmediklerine inandığınız; ölüme yiğitçe gidişlerine hayran oluşunuz bir yana... Anılar'da insani olanın ve olmayanın, geleceğin ve geçmişin çatışması var. Belki biraz da bu nedenle, sevilen adlar üçer üçer yanyana getiriliyor.
