İdeallerin Yenilgisi
Ali Şeriatiİdeallerin Yenilgisi Gönderileri
İdeallerin Yenilgisi kitaplarını, İdeallerin Yenilgisi sözleri ve alıntılarını, İdeallerin Yenilgisi yazarlarını, İdeallerin Yenilgisi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Hala yorgun bir şekilde bu âlemin duvarına el vuruyor, dışarıya bir delik ve pencere açmak istiyor.
Burjuvazinin bize sadece tüketim ve masraf vermekle kalmadığını, aynı zamanda bize yeni ihtiyaçlar da verdiğini görüyoruz. Çünkü ilim onun emrinde, onun isteğine bağlı. Sosyoloji, psikoloji, teoloji, ahmak tanıma bilimi, edebiyat, propaganda, reklam, sanat... hepsi onun emrinde ve onun isteğine bağlıdır. Böylece durmadan ihtiyaç yaratıyor, yeni ihtiyaçla yeni insan tipi yapıyor, sonra onun ihtiyacını da kendisi gideriyor.
1962 yılında Avrupa’da (ev ekonomisiyle ilgili) bir sergi vardı. Ben ev ekonomisi ile ilgili araç ve gereçlerin sayısı ne kadar ki uluslararası bir sergiyi gerektirsin diye düşünmüştüm? Sonra ikinci sene bu mağazaya gittiğim zaman mutfak araçlarının sınırlı olduğunu gördüm. Araçlardan birisi tereyağı alma maşası idi. Bunun tek görevi bunların veya masa başında oturan hanımların, onunla tabağın içinden tereyağı alıp yiyeceğinin üzerine bırakması idi. Tereyağı alma maşası geçen sene 3-4 çeşitten fazla değildi, ama bu sene 700 veya 800 çeşittir, bu sonuç insanı gerçekten şaşırtıyor. Serginin özel bir bölümü tereyağı alma maşalarına mahsus. Bu beyefendi ve hanım daha önce tereyağını kaşıkla (yemek yediği kaşıkla) alıyordu. Ama şimdi, eğer tereyağı almak istiyorsan, bu maşayı alman gerekir. Eğer tereyağını ekmeğine veya yiyeceğine yıldız şeklinde sürmek istiyorsan, onu alman gerekir. Eğer nergis şekli vermek istiyorsan, bunu alman gerekir, baklava şekli vermek istiyorsan diğerini alman gerekir. Evet, kaç tane gül şekli ve geometrik şekil var? Sayısız mı? O halde, bunların tamamını satın almak gerekir, en azından 10,12 tanesini satın almanız gerekir. Eskiler gibi davranmak olmuyor, istekler var. Eskiden kaşıkla tereyağı alınıyordu, tereyağı alma maşası yoktu
“Hakikati tanımaya ulaşmak için yaşayalım” diyen, geçmişteki dini parolanın aksine, şu slogan ortaya çıktı "Hakikatleri tanıyalım ki güzel yaşayalım", “hayat için tüketim” sloganı “tüketim için hayat” oldu.
Çabuk geçen hislere, tekrara, telkine, mevcut zihniyetlerin uyutmasına ve avamın şefkatlerine dayanarak değil, belki çok yavaş ve yapıcı bir sabırla, adım adım, tıpkı bir araștırmacı ve öğrenci gibi başlayalım.
Acaba gerçek dert ve yenilgi, yalancı ümit ve sevinçten daha iyi değil midir? Şuurdan doğan dert, akılsızlıktan doğan dertsizlikten daha iyi değil midir?