Sayfa Sayısına Göre İğrenç Adamlarla Kısa Görüşmeler Sözleri ve Alıntıları
Sayfa Sayısına Göre İğrenç Adamlarla Kısa Görüşmeler sözleri ve alıntılarını, sayfa sayısına göre İğrenç Adamlarla Kısa Görüşmeler kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İyi edebiyatın ebedi ve kutsal olduğunu belirten Wallace, şöyle diyor: 'Yetenekle ilgisi yok bunun. Yetenek araçtır sadece. Yazmayan bir kaleme değil de yazanına sahip olmak gibi. Bunu başardığım iddiasında olduğumdan değil; metnin arkasındaki bilinç, sanatın kalbindeki amaç belirler iyi ile idare-eder olan arasındaki farkı. Sevmekle ilgili biraz. benliğinizin sevilmek isteyen değil de, sevmek isteyen yanıyla okura seslenme disiplinine sahip olmanızı gerektiriyor.' - David Foster Wallace (1962-2008.)
Tanıştırıldıkları zaman, kendini beğendirme umuduyla, bir espri yaptı. Kız, kendini beğendirme umuduyla, bol bol güldü. Sonra ikisi de eve arabalarıyla yalnız döndüler, dosdoğru ileri bakarak, suratlarında aynı çarpıklıkla.
Mücadele etmeye çalıştığım şey, senin güvensizliğin ve korkun. Ama artık katlanamıyorum. Içim tükendi. Eğer seni daha az sevseydim kaldırabilirdim. Seni sürekli korku içinde yaşattığımı ve güvende hissettiremediğimi bilmek mahvediyor beni. Anlıyor musun?
“Belki de iliskide belli bir noktaya kadar ideal erkek gibi gorunuyorum, hani onlarin butun yelkenleri ve silahlari suya indirdigi ve kendilerini aska biraktiklari noktaya kadar ki bu benim en basindan beri istedigim ve bu kivama sokmak icin cok siki calisip ugruna kur yaptigim sey zaten, yani bunu sana da yaptigimi biliyorum tabii, isi ciddiye bindirip gelecekle ilgili hayaller ortaya atarak baglanmaktan falan bahsettikten sonra ve -canim, inan bana bunu aciklamak cok zor cunku ben bile tam anlamis degilim- iste tam o noktada, anladigim kadariyla sanki icimde bir sey geri vitese takiyor ve delice bir durtuyle geri geri kacmaya cabaliyor.”
“Anlayabildigim tek sey sanirim bir sekilde korkuya kapildigim ve geri vitese takarak kacip kurtulmam gerektigini hissettigim; ama genellikle tam olarak emin de olamiyorum, gercekten cikip gitmek mi istiyorum yoksa sadece biraz korkmus halde miyim, hatta bazen korkuyor ve cikip gitmek istiyorsam bile yine de karsimdakini kaybetmek istemiyorum, oyle gorunuyor, bu yuzden de bir suru karman corman sinyal veriyorum, karsimdakiyle oynayip aci veriyorum, aklini karistiracak ve uzecek seyler soyleyip yapiyorum, ama inan bana, butun bunlar yuzunden hep perisan oluyorum, o esnada bile.”
“... tek istedigim olaya dalmak ve onlarin da benimle birlikte dalmalarini saglamak. Bana inanmalarini ve sonsuza dek benimle olmalarini istiyorum. Yemin ederim, gercekten hemen her seferinde istedigim sey buymus gibi geldi bana. Bu yuzden de kendimi kotu falan gormedim ya da onlara yalan soyluyormus gibi gormedim kendimi -sonunda bile, geri vitese takip olaydan kacmaya baslamisken bile, onlar hemen her seferinde yalan soylemisim gibi, sanki simdiki gibi geri vitese gecmeme imkan yokmus gibi yaparken bile. Ama durust olayim, kesinlikle bilerek yapmisim ya da yalan soylemisim gibi gelmiyor bana. Tabii ki olayi akla yatkin hale getirmeye calismiyorsam. Her seyi akla yatkin hale getirebilen ve yaptigi en bariz kotulukleri bile goremeyen ya da hicbir seyi umursamamasina ragmen kendini kandiran ve boylece aslinda duzgun bir adam oldugunu sanan bir tur psikopat degilsem eger.”