Müjde, "tövbe" ve "göklerin eğemenliği" kavramları üzerinde yükselen muhteşem bir içsel dönüşüm ve değişim çağrısıdır. Kölelikten özgürlüğe çağrılan "İsra-el (yaratana yürüyen)" halk için bu çağrı sürekli olarak tekrarlanıp durmuş olmasına ve defalarca üstten desteklenmiş bir çağrı olmasına karşı mesih seviyesine kadar İsra-el (yaratana yürüyen) yani çağrıya tabi mana yolu yolcuları hep kendi "benleri ile" içlerinde işleyerek onlara "suret olma" bilincini sunma gayretindeki "ben olan" arasında hep iniş ve çıkışlar yaşayıp durmuşlardır. Oysa "gerçeği (Yuhanna 8:31-32) kişide açılan bir gerçek olarak, daha Yeşa'ya döneminde Yeşaya'nın kendi yaşamında deneyimlenmiş bir dönüşüm ve değişimdir.
