İhtişam ve Sefalet
Honore de Balzacİhtişam ve Sefalet Gönderileri
İhtişam ve Sefalet kitaplarını, İhtişam ve Sefalet sözleri ve alıntılarını, İhtişam ve Sefalet yazarlarını, İhtişam ve Sefalet yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Bana bir yer gerek, yaşamak için değil, ölümü beklemek için... Olayların geldiği bu noktada, adaleti temsil eden siz bile serbest bırakılma zamanı gelmiş bir forsanın (kürek mahkûmu) medeni ve toplumsal durumuyla ilgilenmek istemiyorsunuz. Yasalar tatmin olduğunda toplum olmuyor. Güvensizlikler devam ediyor. Kendi kendini doğrulamak için elinden geleni yapıyor. Sabıkalı bir forsaya hayat şansı tanımıyor. Bütün haklarını geri veriyor ama belli bir alanda yaşamayı yasaklıyor. Toplum bu zavallıya, 'Paris saklanabileceğin tek yer ama ne orada ne de banliyölerinde ikamet edemezsin!' diyor. Sonra da serbest bıraktığı forsayı polisin gözetimine sokuyor. Bu şartlar altında yaşamak mümkün müdür sanıyorsunuz? Yaşamak için çalışmak gerek, çünkü insan kürekten servet sahibi olarak çıkmıyor. Zaten adliye, forsanın damgalanması, görüldüğü yerde tanınması için elinden geleni yapıyor. Sonra, toplumun, adliyenin, çevresini saran dünyanın şüphe ettiği bu varlığa, vatandaşların güven duymasını bekliyorsunuz. Onu açlığa ya da suça mahkûm ediyorsunuz... Sonuçta yasalarla mücadele etmekten vazgeçmek istiyorum ama kendime nefes alacak bir alan bulmayı başaramadım..."
Olağanüstü bir durum ya da nadir olarak rastlanan çok ünlü bir kişinin cenazesi söz konusu olmadığı sürece, Paris'teki cenaze törenlerinde kiliseden gelen kalabalık Père-Lachaise'e (mezarlık) yaklaştıkça azalırdı. Kilisede birkaç dakika görünmek kolaydır ama herkesin işi gücü vardır ve bir an önce gitmek ister...
Hiçbir kadın yalnızca kendisinin sevildiği düşüncesine direnemez...
Cellatlara özgü zekâsı, işkence yeteneğiyle kadın blr erkeği her zaman mahvetmiştir, mahvedecektir.
Bir dişinin biraz derin bir iç çekişi, bütün zekâlarını paçavraya çeviriyor! Bir gamze uğruna akılları başlarından gidiyor!
"İşte, kaderimize, halkların kaderine karar veren adamlar bunlar!"
"Öfke insana can veriyor!"
Lucien'in bedeni mezara indirildiğinde, J. Collin kaskatı kesilerek yere yığıldı, bayılmıştı. O güçlü adam, bir an önce bahşişlerine kavuşmak için tabutun üzerini toprakla örtmekte acele eden mezarcıların küreklerinden çıkan hafif sese dayanamamıştı...
"Birlikte çürümek de bir mutluluktur. Ben de kendimi yanlarına gömdürteceğim."
"Bana gidecek bir yer gerek, yaşamak için değil, ölümü beklemek için..."