İhya-u Ulûmi'd-Dîn (4 Cilt Takım)
İmam Gazaliİhya-u Ulûmi'd-Dîn (4 Cilt Takım) Gönderileri
İhya-u Ulûmi'd-Dîn (4 Cilt Takım) kitaplarını, İhya-u Ulûmi'd-Dîn (4 Cilt Takım) sözleri ve alıntılarını, İhya-u Ulûmi'd-Dîn (4 Cilt Takım) yazarlarını, İhya-u Ulûmi'd-Dîn (4 Cilt Takım) yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Bugün ki sapık tefsirciler hepsi kendine göre tefsir etmiyor mu?
Peygamber efendimiz buyurdu ki:
"Kim Kur'anı kendine göre tefsir ederse, cehennemdeki yerine hazırlansın."
Tammat
Batıniler, korkunç ve batıl inançlarıyla şeriatın sağlam temellerini sarsmaya kalkıştılar. Şeriatın zahir hükümlerini tevil ederek şeriatın tümünü kendi uydurmaları üzerine bina etmeye yeltenmişlerdir ki, bunu biz, "El-Müstehzir adlı kitabımızda belirtmişizdir.
Şu ayet-i kerime üzerindeki tevillerini, "Tammat" ehlinden olan Batıni'lerin saçmalarına bir örnek verebiliriz:
اذْهَبْ إِلَى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى.
"(Ey Mûsa) Haydi Firavun'a git; çünkü o gerçekten azdı." (Naziat: 17)
Bu Batınfler, ayette geçen "Firavun” sözünü, zalim bir kına kabul etmezler; onu, insana saldıran zalim kalb kabul ederles
Şiirlerin tehlikesi
Vaizlerin adet edinerek okumuş oldukları şiirlerin çoğu aşkla, maşukun güzelliği ile, sevgiliye kavuşmak hasreti ve ayrılık acısı ile ilgilidir. Böyle vazları dinleyenler, insanların en ahmaklarıdır. Bunlar ancak şehvet duyguları ile ilgileniyor ve kalbleri de güzel şekillere bakmakla zevkleniyor. Bu seviyedeki cemaatın bulunduğu yerlerde, sözü edilen şiirler okunduğu zaman, onların şehvet duygularını okşamaktan başka bir sonuç elde edilmiş olmaz, kalbleri bu hal üzere olanlar, içlerinde gizli bulunan ateşin alevlenmesinden coşarak bağırıp çağına ve tepinmeye başlarlar. Böyle şiirlerin çoğu, hatta tümü dia bozar. Onun için, yalnız öğüt veren ve hikmetler ifade eden şiirleri delil getirerek söylemelidir
Şiirler: Şiirlerin de va'zlarda çok okunması iyi değildir. Cenab-ı Hak, şairler hakkında:
"(Peygamber ve İslâm aleyhindeki) şairler ise, onlara ancak sapıklar uyar. Görmez misin onlar her yöne dönüp boş şeylere dalarlar." (Şuara: 224, 225) buyuruyor.
Bazı kimseler, ibadetlere teşvik için uydurma hikâyeler anlatmayı, hakka davet zannı ile güzel saymışlarsa da, bu düşünüş, şeytanın yanıltmalarındandır
Gerçekte "Allah'a yüzü çevirmek", tevhidin hakikatini ifade eden bir sözdür. Onun için, tevhid ehli olan kimse, Allahdan başka hiçbir şeyi görmeyen ve sırf kalb gözü ile Allah'a yönelendir. Müflisin bu hali, şu ayet-i kerime ile ne güzel açıklanıyor: sen Allah de sonra onları bırak da batıl sözlerinde eğlendursunlar.
Tevhid anlayışı
Bunların iflås hallerine bir örnek verelim: Bir insan abdestini alarak kıbleye yöneliyor ve:
"Muhakkak ben, tevhid dinine boyun eğip yüzümü gökleri ve yeri yaratan Allah'a çevirdim ve ben Allah'a ortak koşanlardan değilim." (Enam: 79) mealindeki ayeti okuyor Bu ayeti okuduğu zaman, eğer gerçek månasını bilerek ons uymuyorsa, yalancı duruma düşen bir müflis olur, çünkü "Ben yüzümü Allaha çevirdim" dediğinde, bundan görü nüşteki mânayı kasdediyorsa, yüzünü Allaha değil, kibleye (Kabe'ye) doğru çevirmiştir. Zira Allah bir yönde değildir ki, kable tarafında bulunsun da ona yönelmiş olsun. Allah. yönlerden ve mekânlardan münezzehtir, bunları yaratandır Yaratılan şey, hiç bir zaman Yaratanı çevreleyemez, kuşataniaz
Ashab döneminde tevhid anlayışı.
İnsanlara kızmak veya onlara meyletmek, tevhid anlayışına aykırı düşer. Çünkü her şeyi Allahdan bilen, bir insana asla kızmaz. Her şeyin gerçek müsebbibi Allah olduğuna inanan bir insan, nasıl olur da başkasına kızar? İşte ashab devri müminlerinin "Tevhid" den anladıkları mâna bu idi. Bu yüksek makam "Sıddik" makamıdır.
Puta tapmak ile nefse tapmak arasında hiçbir fark yok bence
Şu bir gerçek ki, iyi düşünen bir insan, puta tapanların aslında kendi arzularına taptığını anlar. Çünkü puta tapanı, dedelerinin dinine bağlayan nefis arzusudur. İnsan da, nefsin bu arzusuna uymuş oluyor. Nefsin, eski alışkanlıklarından birine meyletmesi, nefis arzusu adı verilen manalardan biridir
Peygamber Efendimiz bu hususda şöyle buyurmuştur: أبعض إله عبد في الأرْضِ عِندَ اللهِ تَعَالَى هُوَ الْهَوَى.
"Yeryüzünde tapılan ilâhın Allah katında en kötü olanı, nefsin arzusudur." 122