İki Demli Çay kitaplarını, İki Demli Çay sözleri ve alıntılarını, İki Demli Çay yazarlarını, İki Demli Çay yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İki Demli Çay Yaşadıklarımız kendi elimizde mi, yoksa kader mi? Bazen içinde bulunduğumuz koyu karanlık yanıbaşımızda duran bir sevincin gölgesi olabilir mi?
Havadan sudan konuşurken güleçler ama eğer geçimden, işlerinden söz açarsan çok dertliler. Yıllardır biriken sıkıntıların tortusu içlerine oturmuş, gölgesi de gözlerine...
Ufacık mutluluklarla yetinen, sıkıntılarla kavrulmuş insanlar...
Onları seviyordu. Hem de çok... Küçücük mutluluklarına, doğaya yakınlıklarına, saf inançlarına, toprağa sahip çıkışlarına, tok gözlülüklerine, saygı duyuyordu...
Asıl güzellikse bu kahvede... Burada çaylarını içen, konuşan, kadınlığından utanmayan kadınlarla; onları kendilerinden kaçırmayan, duvarların ötesine itmeyen adamların birlikteliğinde...
Bir hayal ki bu kadar olur...
Yaşamda karşılaştığımız sorunları sıfıra indirgeyen tek gerçek: Ölüm. Bu aynı zamanda tüm güçlükleri değerli kılan, bağışlatan hatta yücelten yegane gerçek.
Bazen küçük bir davranış ya da söz, Zeynep'in karşısındakine ısınması ya da soğuması için yeterli olabilir. Demek ki D.Marcus, acıma duygusu olmayan, başkalarının sıkıntısını bilmeyen, anlamayan insanlardan değildi. Bu iyiydi. Çünkü o tür insanları hiç sevmezdi.
"İçim rahat olmuyor bir türlü. Yaptığımı bildiğim şeylerden bile kuşku duyuyorum. Acaba ocağı kapattım mı? Kapattım biliyorum ama yine bakayım. Ütünün fişi takılı mı? Ütü yapmadım ki... Olsun yine bakmalıyım, yine... Bildiğim şeyler için sayısız geri dönüyorum"
"Evet anlıyorum, takıntı... obsesyon"
"Evhamlarım da var doktor bey. Özellikle ailemle ilgili. Aklıma bir sürü kötü şey geliyor."
...
"Üzülmeyin bunlar çok doğal şeyler, ilaçlarınıza başlayın, on beş gün sonra bana bir alo deyin, yeniden konuşalım."