İki Kişiye Bir Dunya Sahibini Arıyan Mektuplar Gönderileri
İki Kişiye Bir Dunya Sahibini Arıyan Mektuplar kitaplarını, İki Kişiye Bir Dunya Sahibini Arıyan Mektuplar sözleri ve alıntılarını, İki Kişiye Bir Dunya Sahibini Arıyan Mektuplar yazarlarını, İki Kişiye Bir Dunya Sahibini Arıyan Mektuplar yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ama biliyorsun nihayet ben de insanım
Umutsuzluğa düştüğüm anlar oluyor
Hiç gelmeyeceksin sanıyorum
O zaman kurşun gibi bir korku saplanıyor kalbime
Katran gibi bir yalnızlıktır sarıyor içimi
Yalnızlığımdan utanıyorum
Sayfa 104Kitabı okudu
Bir daha nerdesin demiyeceğim. Bendesin artık. Dudaklarımın değdiği kadehlerdesin. Serin yağmurlar getiren bulutlardasın. Kah denizlerdesin, kah rüzgarlardasın. Uzaktasın ama yine bu şehirdesin.
Gittiğine inanmıyorum. Gel demiyeceğim.
Oysa şimdi unutulan da benim unutamayan da...
Senin için zalim dediler, demek zulmün de bu kadar güzeli olurmuş diye düşündüm.
Neredesin? Dün evinin önünden geçtim. Perdelerin kapalıydı, dolu doluydu gözleri pencerelerin. Kapın sanki bir daha hiç açılmayacak gibi kapanmıştı sokağın yüzüne. Kim bilir odalar, eşyalar ne haldeydi sensiz. Her dakika ayaklarının güzelliğiyle mest olan halılar ne yapıyordu şimdi? Ya kokuna ve sıcaklığına alışmış yatağın ne haldeydi? Baktım sen yoktun, duvarlar kararmıştı... Sokağından yaşayan bir ölü gibi geçtim ve bir hüzün anıtı halinde bıraktım evini...
Bütün mevsimleri bir günde, bütün yılları bir mevsimde yaşamaya razıyım seninle.
Bir yere kadar yaşamak güzel
Ama bir yerde ölüm güzel oluyor
Bana "çok yazıyorsun" diyorlar. Bir insana "sen çok yaşıyorsun, artık öl" denir mi? Benim yaşamam ve şiirim birbirinden ayrı şeyler değil ki! Yaşarken şairliğimi yaşıyorum ben.