İki Şehrin Hikayesi
Charles Dickensİki Şehrin Hikayesi Gönderileri
İki Şehrin Hikayesi kitaplarını, İki Şehrin Hikayesi sözleri ve alıntılarını, İki Şehrin Hikayesi yazarlarını, İki Şehrin Hikayesi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Şu bir gerçek ki,her insan diğerleri için derin bir gizemdir.
Hepimiz doğruca cennete gidiyorduk ama hepimiz cehenneme de gidiyorduk.
Çağların en iyisiydi…en kötüsü de . Akıl çağı olduğu kadar, budalalık çağıydı da .
"Elveda, ruhumun tek sevgilisi! Ayrılık dualarım hep sizinle olacak! Yorgun ruhların dinlendiği yerde yine buluşacağız. O zaman hiç ayrılmayacağız. Sonsuz bi mutluluk bizi bekliyor, elveda!"
Anneme bakarken hissettiğim...
"Hepimizin her şeyi olmayı nasıl başarıyorsun? Bunun sırrı ne? Her işimize sen koltuğun halde hiç bocalamıyor, telaşlanmıyorsun."
"Bir zelzelenin, bir şehri yutması, uzun sürmez. Sen zelzelenin hazırlanması ne kadar sürer, onu söyle bana!"
Kentteki birçok hayat, kurala uygun olarak ölüme gidiyordu. Zaman, kimseyi beklemiyordu.
Sen hep bir yerlerdeydin. Bense hiçbir yerde.
Peki, kimin suçu bu??
Bana gelince, en büyük arzum bu dünyaya ait olduğumu unutabilmek.
Ölüm, doğanın çaresi çözüm yoluydu.
Çağların en iyisiydi.. En kötüsü de..
Her şeyimiz vardı ama hiçbir şeyimiz yoktu..
"Nasıl ki insanın sahip olduğu bilgi dağarcığı, bir ışık hüzmesini parçalarına ayırıp yapısını analiz edebiliyorsa daha gelişmiş zekalar; dünyamızın şu cılız pırıltısında, her türlü bilinçli canlının düşünce ve eylemlerini, her türlü erdem ve kötülüklerini okuyabilir."