Resimlerin altında kalan kâğıdı elime alınca bir an titremeye başladım. Velayet davası açıldığına dair bir belge ve küçük bir kâğıtta not vardı. "Oysa planım güzel mutlu bir aile olmaktı. Ta ki ona nasıl baktığını görene kadar... Gönlünü kaptırdığın şu küçük kız sayesinde yeterince delil topladığımı düşünüyorum. Kızları elinden aldığımda yüz ifadeni gerçekten çok merak ediyorum kocacığım." “Ne işin var burada?” Arkamı dönünce Barlas'ı görmemle elim ayağıma dolaştı. Kâğıt yeri boylarken konuşmak için ağzımı açıp bir şey söyleyemeden tekrar kapattım. Bir adım atıp tam önümde dururken kolumu tutup konuşmaya devam etti. “Ne işin var burada dedim?” “Ben... Bundan kurtulmanın bir yolu yok mu?” “Yok... Lanet olsun ki yok!” Arkamdaki masaya öyle bir tekme savurdu ki her şey yerle bir olurken korkudan gözlerimi sıkıca kapattım. Bu öfkesinin nedeni çaresizlikti. Beynim işlevini yitirmiş konuşacak bir şey bulamazken gözlerimi araladım. Bir anda ağzımdan dökülen kelime ile şaşkınlıkla birbirimize baktık. "Evlenelim."

Yazar: