Bu çalışmada, Ehl-i Sünnet ışığında ilâhi sıfatlar ve imânın mahiyeti üzerinde durulacak, yeterli düzeyde dini alt yapıyı oluşturacak bilgilerin edinilememiş olması, İslam dışı odakların yönlendirmesi ve özellikle de sorumluluktan kaçıp kişinin alabildiğince hevâ ve hevesinin kölesi olmuş, mutluluğun kazanılması için temel ölçüt olarak sadece hazlarının tatminini öngören hedonist bir yaşam isteği neticesinde, gençlerimiz arasında gittikçe artan, ateist, deist nitelikli agonistik söylemlerin, ahlaki erdemler ve saadetle çeliştiği kadar, İslam'ın tabiatına ne kadar aykırı düştüğü ortaya konulacaktır. Nitekim kelime olarak saâdet, hem bereketi hem de hakikî iyi, güzel ve hayırlı olana ulaşmayı kapsayan gerçek mutluluğu ifade eder. Amacımız, bir Müslüman için, inanç açısından bağlayıcı noktaları ortaya koymaktır. Bu sebeple çalışmamız, bir takım ayet ve sahih sünnete dayalı nasslar ile hareket edecektir. Hristiyanlık ve Yahudilikten farklı olarak, İslam dini tahrif olmadığı için, onun ortaya koyduğu esaslar, fıtrata ve akl-ı selîme uygun olmasının yanı sıra, doğruluğu kesin kanıtlanmış ilmi delillerle tarih boyunca hiçbir zaman hiç çelişmemiştir.
Bu nedenle, dini verileri incelerken, okuyucuyu, samimi olmaya ve vicdânının sesini dinlemeye davet ediyorum. Çünkü sağlıklı düşünceye sahip ve İslâmiyet adına doğru kaynaklardan beslenmiş bir kişinin, ateist, deist veya agnostik olması için hiçbir haklı gerekçe göstermesi mümkün değildir.
Unutulmamalıdır ki tevbe edebiliyor olmak, insanın, doğuştan sahip olduğu temiz fıtratının ve vicdânın hâla aslî yapısından uzaklaşmadığını, kalbinin mühürlenmediğini gösteren, son derece önemli bir lütf-u ilâhidir.
