İlk Romanım
Sevin OkyaySözler ve Alıntılar
Soğuk çok kötü, insanları öldürüyor. Donuyorsun.
Ama insan donarken donmaktan korkmaz hiç. Olsun der, ilişmeyin, gidin. Size ne, donarsam donarım. Çok güzel bir uyumak gibi. Yavaş yavaş damarlarına yayılır, kanla beraber. Önce çok korkarsın, koşmaya, yetişmeye, geride kalmamaya çalışırsın. Önde gidenleri yakalamalı dersin. Sonra bir de bakarsın ki, zaten gidemiyorsun. Olduğun yere çökersin. Kızgın güneşin altında gölgeli bir ağaç altı bulmuş gibisindir. Hani, sırtını da ağacın gövdesine dayamışsın sanki. Bir rahatlar insan, bir rahatlar. Hiç sorunu kalmaz. Öleceğine pek inanmaz ama, ölse de ne gam. Ne hoş bir uyuşukluk, ne tatlı bir uyku. Bunlardan insana kötülük gelmez ki. İşte burda uyuyorum, sonra kalkıp gelirim. Donmam, donmam.
Donarsam da donarım, size ne?
Sayfa 49 - İyi Şeyler YayıncılıkKitabı okudu
O vakit kitaba girmesini bir tek ben biliyordum. Sonra herkes girip çıkmaya başlamış. Dingo'nun ahırı gibi. Ayıp, biliyorum ama, ne yapalım. Öyle. Ben de başka kitaba girmedim zaten. Belki birazcık Cyrano'ya.
Sayfa 13 - İyi Şeyler YayıncılıkKitabı okudu
Her gün biraz biraz okuyayım diyorum, olmuyor. Kendime engel olamıyorum, hızlı okuyorum. Çabuk bitecek, yazık.
Sayfa 12 - İyi Şeyler YayıncılıkKitabı okudu
İnsan tek başına olmayı bilmiyorsa eğer, başkalarıyla da birlikte olamazmış, öyle derdi.
Sayfa 21 - İyi Şeyler YayıncılıkKitabı okudu
Aslında hiçbir şeyden korkmaz ama, bir tek ani hareketten korkuyor.
Sayfa 10 - İyi Şeyler YayıncılıkKitabı okudu
Yollar uzamış, insanlar büyümüştü. Sonra gene küçüldüler.
Sayfa 26 - İyi Şeyler YayıncılıkKitabı okudu
Ateşim olursa, yüzümü duvara dönüyorum. İkide bir nasılsın derlerse cevap vermemek için. Duymamazlıktan geliyorum. Hem duvarı seviyorum. Rüyalara oradan giriliyor.
Sayfa 8 - İyi Şeyler YayıncılıkKitabı okudu