Illumınatıons - Cehennemde Bir Mevsim
Arthur RimbaudIllumınatıons - Cehennemde Bir Mevsim Gönderileri
Illumınatıons - Cehennemde Bir Mevsim kitaplarını, Illumınatıons - Cehennemde Bir Mevsim sözleri ve alıntılarını, Illumınatıons - Cehennemde Bir Mevsim yazarlarını, Illumınatıons - Cehennemde Bir Mevsim yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Keçi yolları çetin. Tepeler örtülüyor katırtırnaklarıyla. Dal kıpırdamıyor havada. Kuşlar ve kaynaklar ne kadar uzak! Acunun sonu olabilir bu ancak, ilerlerken.
Ve aç ve susuz olduğunuz an, biri var sizi avlayan.
EY MEVSİMLER, ŞATOLAR
(MUTLULUK)
Ey mevsimler, şatolar
Hatasız hangi ruh var?
Ey mevsimler, şatolar,
İnceledim uzun uzun
Büyüsünü mutluluğun.
Selam ona, sesi her an
Duyulur Galya horozundan.
Arzudan, özlemden uzak
Ömrüm mutluluğa tutsak.
Bu büyü ruhu, bedeni
Aldı, güçsüz koydu beni.
Bitmeli mi sözüm artık?
Böyle istiyor mutluluk!
Ey mevsimler, şatolar!
Bir şey var, yitip kaybolan!
Dolaşıp da köşe bucak,
Döndüğümde açmayacak
Kapısını, o yeşil han,
Güler yüzle hiçbir zaman.
Kayboldu ergen kumsalda suyu ağaçların
Attı gök buz parçalarını batak kuytuya
Ben denizde balıkçı, altın avcısı çölde,
Ne gam içip kanmışım ya kanmamışım suya!
Mayıs 1872
Ne kadar güçsüz kalsa bile Tanrı katında
Kendini bir o kadar yücelmiş sanıyordu
Oysa göklerin üzgün bakışları altında
Eski ateşli yürek küllenip sönüyordu
Temmuz 1871
Solgun, kör ışığında bir sokak lambasının
Bakıp yürüyen genç kız, cilveli, ağır ağır
-Yanında baston tutmuş acayip babasının-
Bilmez, Robenson yürek romanlarla aldanır...
Bir göz atınca anlar, toy oğlanın teki der,
Hemen başını dönüp, küçük adımlarını
Sıklaştırarak hızla yoluna devam eder
Ölür delikanlının dudaklarında şarkı...
23 eylül 1870
"Nedir ki benim hiçliğim sizi bekleyen uyuşukluğun yanında?"
Sayfa 116 - Alaz yayıncılıkKitabı okudu
Unutuyorum içine düştüğüm acımayı kimi zaman: O güçlendirecek beni, yolculuğa çıkacağız birlikte, çöllerde avlanacağız, uyuyacağız bilinmez kentlerin taşları üzerinde, kimsesiz, kaygısız...
Hiç aranmamış hava ve dünya...Yaşam...
- Sahi bu muydu?
Acının, sevginin, deliliğin bütün biçimlerinde kendini aramak...
Ne nereye gittiğini, ne niçin gittiğini biliyorsun.
Seçim meçimmiş,
Dayanışma falan!..
Boş ver bunları
Haydi havalan...
Sayfa 136 - İş Kültür, Şubat 2000, İlk BasımKitabı okudu