En üst çekmecede bulduğumuz ıvır zıvırı ne yapacağımızı bilemedik. Atsak bir türlü atmasak bir türlü. Poşetlere koyup tavan arasına kaldırdık. Eğer döndüğünde yokluklarını fark ederse o görmeden gidip getirecek, işte buldum, diyecektim. Bir alt çekmeceden küflenmiş ekmek parçaları, küçük şekerler ve onların şeffaf ambalajları çıktı. Son günlerde kendini otelde zannettiği oluyordu. Aç kalacağından endişe edip biriktirmiş olmalı bunları. Üçüncü çekmecede, annemin ona hediye ettiği kazak, itinayla katlanmış ve arasına sabun yerleştirilmiş vaziyette duruyordu. Diğer kazaklar gelişigüzel tıkılmıştı çekmecenin arka kısmına. En dipte arayıp durduğu -hatta annemi ve komşuları çalmakla itham ettiği- değersiz eşyaları vardı. Kaderi değiştirmek elimizde mi? Beddualar, ölümümüz için yapılan hazırlıklar, muskalar, büyüler, rüyalar... Hepimiz insanlarla olduğu kadar eşyayla da bağ kurarız. Kimi zaman bu bağ bizim diğerleriyle olan ilişkimizi de belirleyici olur. Bir radyo, eski fotoğraflar, boş ilaç şişeleri, hamam tası, gelinlik, maskeler, kirli aynalar… Radyonun daha çok hayatımızda olduğu günlerden gelin kaynana hikâyeleri, geleceği değiştiren -en azından deneyen- ince düşünceli adamlar, neye baksa nazar eden gözler, takıntılı gelinler… Herkesi etkileyecek, insan hâllerini merkeze taşıyan hikâyeler İnce Duvar’da.
