İnfaza Çağrı
Vladimir NabokovSözler ve Alıntılar
Madde yıpranmıştı. Zaman usulca uyukluyordu.
Ah şu acım – kendimle nasıl baş edeceğim?
Sayfa 46
Madde yıpranmıştı. Zaman usulca uyukluyordu.
Sayfa 39
İdâm Mâhkumu
“Bir ancık daha. Ellerimin böyle titremelerine çok gülünç ve utanç verici buluyorum ama bunu ne durdurabilir ne de gizleyebilirim, hem n’apalım, titrerse titresinler. Kağıtlarımı yok edeceksiniz, ıvır zıvırı süpüreceksiniz, pervane geceleyin kırık camdan dışarı uçup gidecek, böylece yerle bir olmak üzere olan bu dört duvar arasında benden geriye hiçbir şey kalmayacak. Ama artık unutulup gitmek umrumda değil; bir tek şey duyumsuyorum, korku, korku, utanılası abes bir korku...”
Sayfa 193
Yine de seni seviyorum.Kaçınılmazca, ölesiye, umarsızca...
Sayfa 58 - Anıl kalp.
Giz
– Hayır, giz henüz açıklanmadı —daha bu yalnızca bir kıvılcım– henüz alevlerden, ateşin kendisinden söz etmeye başlamadım.
Sayfa 47
Kötü bir kopyasın.
Çünkü başka herkes ve her şey gibi kötü bir kopya olduğunu gayet iyi biliyorum.
Sayfa 119