Yarım asırdır sürmekte olan İsrail'in, Filistin işgali ve tüm dünyanın gözleri önünde zuhur ederken İsrail bu insanlık dışı cinayetlere savaştır derken savaşların hedefi askeri birlikler mi olmalı yoksa masum ve savunmasız sivil halk mı? Veya İsrail'in Filistin'e açmış olduğu bu savaş savunma amaçlı mı yoksa bir halkı ulus ve kimlikleriyle birlikte yok etme amaçlı mı? Savaş, eğitim ve sağlık merkezlerini ibadet ve kutsal yerleri mi hedef alır Filistin halkı neden adil ve kalıcı barışın dışında tutuluyor? Filistin'in tabi ve beşeri hakları neden İsrail devleti tarafından engelleniliyor? Filistin halkı neden milli kimliklerini koruma haklarından yoksun bırakılıyor? İsrail benzeri işgalci güçlerin, hep aynı nedenlerle cinayet işlerken hesap sorulacağı yerde bu kanlı alemin efendilerinin niçin maaşlarını arttırılarak bunlar ödüllendiriliyor? Veya nasıl oluyor da yapılan saldırılar hep İslam, kesimine yönelik oluyor? İman edenlerin hiçbir hesabı olmazken inat edenlere karşı niçin inat edenlerin hesabı ve kinleri bitmiyor iman edenlere Vicdan ve insafın mahkemesi var mı? Varsa niçin bu vahşetler vicdan ve insaf mahkemesinde yargılanmıyor? Kanlı alemin efendilerine yetki ve etki verilir mi? Ahlakın ve hukukun sukut ettiği bu savaşta acaba insaf nerede? Her ülke kendi ulusunu kurarken ve de bu haklara sahipken filistin halk neden kendi halk ve ulusuna sahip değil... Veya İsrail'in ...

Yazar:

Şadiye Furkan Demirtaş

Tahmini Okuma Süresi: 5 sa. 18 dk.Sayfa Sayısı: 187Basım Tarihi: Ağustos 2004Yayınevi: Moralite Yayınları

ISBN: 9799756334064Ülke: TürkiyeDil: TürkçeFormat: Karton kapak

Türler:

Araştırma-İnceleme,

Din (İslam),

Siyaset-Politika

Benzer Kitaplar

Tümünü Gör

Reklam

Kitap İstatistikleri

430gösterim

Yazar Hakkında

Şadiye Furkan DemirtaşYazar · 14 kitap

Şadiye Demirtaş, Mehmet E. ile Hava Harp Okulu dördüncü sınıf öğrencisiyken tanışmış. İki genç, 1987’de evlenmiş. Başörtülü olması eşinin görev yaptığı askeriye içinde sorun olmamış. Ne var ki, 90’lı yıllarda her şey tersine dönmüş. Şadiye Hanım, önceleri davetlere, rütbe törenlerine gidememiş. Subay eşine ‘ordudan atılacaksın’ diye üst komutanlardan baskılar gelmeye başlayınca başını açmaya karar vermiş. Ancak bu da yeterli gelmemiş. “Ayrılmak zorundaydım.” diyen Demirtaş, 28 Şubat’ın ailesini nasıl parçaladığını anlatırken, gözyaşlarını tutamıyor: “1998’de boşandık. Eşim mesleğine âşıktı. Eşimle severek evlenmiştik, severek boşandık.”