Kadınlarımız, hanımlarımız, annelerimiz çocuklarına ahlak elbiseleri de dikmediği müddetçe toplum, toplu bir mutluluğa erişemezdi. Çünkü erkekleri de kadınlar terbiye ederdi. Yoksa ne sözümüz ne de özümüz dikiş tutardı. Kendi söküğünü dikemeyenin gözü, başkasının yamasında olur. Dikmeyen, söker; yapamayan, yıkardı; yıkım yapardı.