İnsan ve Tabiat
Seyyid Hüseyin NasrSözler ve Alıntılar
"İnsanla tabiat arasındaki dengenin bozulduğunu pek çok kimse kabul etmektedir. Ama bu dengesizliğin, insanla Tanrı arasındaki uyumun bozulmasından kaynaklandığını herkes fark etmiş değildir."
"Bugün kentleşmiş merkezlerde yaşayan hemen herkes, hayatlarında bir şeylerin eksik olduğunu içten içe sezinlemektedir. Bu, doğrudan doğruya, tabiatı mümkün olduğu kadar saf dışı bırakan yapay bir çevre oluşturulmuş olmasından kaynaklanmaktadır."
Sayfa 13Kitabı okudu
Şunu hiç unutmamak gerekir: İster antik ister çağdaş olsun, modern olmayan insana göre, kâinatın temel maddesinin kutsal bir tarafı vardır. Kozmos insanla konuşur, kozmosta olup biten her şeyin bir mânâsı vardır. Bunlar kozmik alanın hem perdelediği hem de ifşa ettiği daha yüksek düzeyde bir gerçekliğin sembolleridir. Kozmosun derin yapısı, insan için manevi bir haber taşır; bu yüzden, dinin kendisi ile aynı kaynaktan gelen bir âyettir. Her ikisi de Küllî Akl’ın, Logos’un tezahürüdür ve kozmosun kendisi de insanın içinde yaşayıp öldüğü topyekün mânâ âleminin ayrılmaz bir parçasıdır.
İslâm insanla tabiatı birbirinden büsbütün ayırmamakla bütüncül bir kâinat görüşünü muhafaza etmiş; kozmostaki ve tabiattaki düzenin damarlarında ilâhi bağışın, bereketin aktığına dikkati çekmiştir. İnsan aşkın ve tabiatüstü olanın peşindedir ama arka planda, inayete ve tabiatüstüne aykırı, din dışı bir tabiat söz konusu değildir. İnsan, tabiatın kucağında tabiatı aşmaya çalışmakta ve eğer onu bağımsız bir gerçeklik alanı gibi değil de daha yüksek bir gerçekliğin aynası gibi tefekkür etmeyi öğrenir, insana bir şeyler söyleyen, ona bir haber ulaştıran geniş bir semboller hazinesi gibi görebilirse, tabiatın kendisi de insana yardımcı olmaktadır.
Dindar insan için tabiat hiçbir zaman sadece "tabii" değildir, her zaman dinî bir değere sahiptir. Bunu anlamak kolaydır, çünkü kozmos, kutsal bir "yaratılmış" tır; tanrıların elinden çıktığı için kutsallıkla yüklüdür.
Sayfa 25Kitabı okuyacak
"İnsanların büyük çoğunluğu, hiçbir kutsal yanı kalmamış bir görüngüler dünyasında yaşamaktadır. Bu dünyanın biricik anlamı ya matematiksel formüllerle ifade edilen ve bilimsel bir kafayı tatmin eden niceliksel ilişkilerdir veya «yeryüzündeki varoluşu-nun ötesinde bir geleceği olmayan iki ayaklı bir hayvan» olarak düşünülen insana sağladığı maddi faydalardır. Ama «ölümsüz bir varlık olarak insan» açısından bunların söyleyeceği hiçbir şey yoktur."
Sayfa 41Kitabı okudu
Tabiatla insan arasındaki barış ve uyum gerçekleşmedikçe insanlar arasında barışın sağlanması imkansızdır.
Sayfa 168Kitabı okudu