İnsancıklar
Fyodor DostoyevskiSözler ve Alıntılar
Çok tuhaftı! Ağlayamadım; ama ruhum paramparça olmuştu.
"Her şeyi fazla ciddiye alıyorsunuz, bu yüzden de mutsuz oluyorsunuz."
İşte yine söylüyorum anacığım, insan şaşılacak ölçüde değişiyor.
“Sizi gökteki kuşla, insanları eğlendirmek ve doğayı güzelleştirmek için yaratılmış kuşla kıyasladım. Hep şunu düşündüm, Varenka, biz insanlar, kaygı ve telaş içinde yaşayan biz insanlar, gökteki kuşların kaygısız ve masum mutluluğunu da kıskanmalıyız
Pek iyi değilim Varenka. Duygularım ölmüş gibi.
Ah, ne olacağım ben? Sonum ne olacak? Böyle kararsız, geleceği bilmeden, gelecek için tahmin bile yürütemeden yaşamak ne kötü şey. Geçmişe baktığımda korkuyla ürperiyorum. Öyle acılar yaşadım ki, anımsamak bile paramparça ediyor yüreğimi. Beni mahveden o kötü insanlara ömrümün sonuna kadar beddua edeceğim...
"Ne kadar garip, bir zamanlar bize kötü gelen, bizi kızdıran olaylar bile birer anıya dönüşünce bütün kötülüğünü kaybediyor. Sanki geçmişin hayalinde bir çekicilik, sevimlilik kazanıyor."