İnsancıklar
Fyodor Dostoyevskiİnsancıklar Gönderileri
İnsancıklar kitaplarını, İnsancıklar sözleri ve alıntılarını, İnsancıklar yazarlarını, İnsancıklar yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kitabımı, gergefimi ve yarım mektubumu size bırakıyorum. Kalbinizle kalanını tamamlarsınız. Benim söylememi istediğiniz ama benim size söylemediğim ne varsa onların yazıldığını düşünün bu yarım mektuba.
Ayrıca hava da berbat şimdi. Baksanıza bardaktan dökülürcesine bir yağmur var. Sonra soğuk alırsınız melekçiğim. Minicik kalbiniz üşür.
Fakat sizi görür görmez her şey başkalaştı, ışıdı içim. Ve ruhum dinginliğe erişti, bir vicdan hafifliği duydum.
Başkaları için
Kendime üzülmüyorum ben. Ayaz çıktığı zamanlarda bile çizmem ve paltom olmadan gezebilirim. Hiç önemi yok bunun. Kimim ki ben? Alelade, herhangi biri. Fakat elalem ne der? Düşmanlarım? Dedikodumu yapmaya çoktan hazır o ağu dilliler, beni çizmesiz görürlerse, benim için ne derler?
İnsan, çizmeyi de paltoyu da kendisi için değil, aslında başkaları için giyer. Onurum ve adım kirlenmesin diye çizme ve paltoya ihtiyacım var mı?
Sizi her şey böylesine etkilerse, yaşam boyunca bahtiyar olamazsınız. ...Diğer insanlara bu kadar yakın ilgi duymak, yabancısı olduğunuz açmazlar için bu kadar üzülmek, kuşkusuz, insanın kendisi için bedbahtlık ilan etmesi demektir.
Bu yaşıma kadar böylesine ahmak biri olarak nasıl kalabildim? Tanrı günahımı bağışlasın! Hangi haltı gerçekleştirebilmişim ki? Yontulduğum odun hangisi?
İster tatlı, ister acı olsun, hatıra insana ızdırap verir.