İnsancıklar
Fyodor Dostoyevskiİnsancıklar Gönderileri
İnsancıklar kitaplarını, İnsancıklar sözleri ve alıntılarını, İnsancıklar yazarlarını, İnsancıklar yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Tanrı her insana az veya çok bir yetenek takdir etmiştir. Onun adaletinden sual olunmaz. Benim esas üzerinde durmak istediğim nokta, insanların bu yeteneklerini gösterecek fırsatı bulup bulamadıkları. Yetenek sahibi, namuslu, dürüst insanlara yeterince değer veriliyor mu? Bu insanlardan sorumlu mevki ve makam sahibi kimseler, onları hak ettiği yere getiriyor mu?
Sayfa 84Kitabı okuyor
Hayat bazen ölümden daha acı verici, değil mi?
Sayfa 69Kitabı okuyor
Çocukların hüzünlü bakışını hiç sevmem; insanın yüreğini sızlatır.
Sayfa 60Kitabı okuyor
İnsanoğlu her şeye alışıyor.
Sayfa 21Kitabı okuyor
Çok güzel şeyler yazmak geliyor içimden ama bunları kağıda dökemiyorum. "Kalbin dili yoktur." diyen atalarımız ne güzel söylemiş.
Sayfa 17Kitabı okuyor
İnsan yalnız kalınca eski hatıralar acı veriyor. Kafamda tuhaf düşünceler.
Sayfa 16Kitabı okuyor
İnsan yaşlandıkça hatıralara daha fazla önem veriyor.
Sayfa 16Kitabı okuyor
Tek arzum, kimseye yük olmadan yaşayabilmek.
Sayfa 12Kitabı okuyor
"Ah, azizim... dedi, okuyanların sayısı gittikçe azalıyor."
Sayfa 8Kitabı okuyor
Hem can sıkıntısı acılarımızı artırmaktan başka ne işe yarıyor ki? Kadere küsmenin hiçbir faydası yok.
Sayfa 7Kitabı okuyor
Ah niçin kuşlar kadar hür değilim?
Sayfa 7Kitabı okuyor
Kim bilir,belki de yaşadığım acı yıllar beni böyle hastalık derecesinde hassas yaptı. İçim hüzün dolu,ancak ağlayınca rahatlayabiliyorum. Kendime bile anlatmakta zorluk çektiğim duygularımı size nasıl anlatacağımı bilemiyorum.
Sayfa 52 - Antik Batı Klasikleri
Anlatması zor bir duygu sarhoşluğu içindeyim. Şu anda neler hissettiğimi ancak Tanrı biliyor.
Sayfa 141
İnsanın hırsız olması için başkasına ait bir eşyayı çalması gerekmez; başkasına ait sırları çalmak da hırsızlıktır. Hem de hırsızlığın en bayağısıdır.
Sayfa 52