İnsancıklar
Fyodor DostoyevskiSözler ve Alıntılar
Dürüst insanlar niye sürekli gözlerden ıraklar da, kötüler hep varlık içinde?
Herşeyi dile getirecek kadar korkusuz değilim ki.
Dünya berbat, insanlar sırtımızdan hançerliyor!
Neden birdenbire onu bu kadar sevdiniz ki? Size incik boncuk aldığı için mi? Hem onlar nedir ki? Ne işe yararlar? Ivır zıvırdan başka bir şey değiller.Şık kıyafetlerden ziyade insan hayatına değer vermek lazım.
Fakat düşününce şunu anladım ki,(benim istemeden başınıza açtığım) belalara rağmen sadece benim için yaşıyorsunuz,sadece benim sevinçlerim,benim acılarım ve benim heyecanlarım için.Eğer.başka birisinin dertlerini bu denli ciddiye alıp ilgilenirseniz,sizin de mutsuz olacağınıza şüphe yok!
Istırabınız kalbinizin kanını emer ve gittikçe katmerleşir!
Beni ne kadar sevdiğinizi gayet iyi biliyorum.Bir tek gülümseyişim,kalemimin bir tek dokunuşu sizi mutlu etmeye yetiyordu... Ancak artık beni unutmalısınız...