İnsancıklar
Fyodor Dostoyevskiİnsancıklar Gönderileri
İnsancıklar kitaplarını, İnsancıklar sözleri ve alıntılarını, İnsancıklar yazarlarını, İnsancıklar yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
°• Size bir şey diyeyim mi anacığım, insan kimi zaman başucundaki kitapta kendi yaşamının dile getirildiğini göremiyor. Önceden hiç fark etmediği şeyleri o kitabı okudukça yavaş yavaş anımsıyor , yeniden bulup ortaya çıkarıyor.
...... bu yapıtın her sayfasında kendimi buldum . Öyle ki , yazar , sanki yüreğimi eline almış, tersine çevirmiş , en küçük ayrıntısına dek anlatıyor !
Sayfa 81
İnsan bazen yanı başındaki kitapta kendi öyküsünün anlatıldığını fark edemiyor.ilk zamanlar hiç fark etmediği birtakım şeyleri o kitabı okuyunca biraz biraz hatırlıyor,baştan bulup meydana seriyor.
Sayfa 71Kitabı okudu
İnsan,hayat şartları ne derece olumsuz olsa da, benimsediği yerde huzur buluyor.
Sayfa 64 - Oda yayınlarıKitabı okudu
Anıların güzel olanları da,kederli olanları da insanı hep hüzünlendirir.
Sayfa 40 - Oda yayınlarıKitabı okudu
İnsanın özyazgısı, gururu, güveni silinince, ahlaklılığın da dibi göründü demektir. Böylesi bir hâlde yıkıma uğramak kaçınılmazlaşır.
Sayfa 106
İşte anacığım, insanların bir bölümü ne hızlı yabancılaşıyor. Onlar için ben , ayak temizlenen bir pacavradan daha değersizim bu halimle.! Beni mahveden şeyi biliyormusunuz Varenka? Parasızlık değil. Hayatın bu uğultuları, bu mırıldanışlar, bıyıkaltı gülmeleri.
Sayfa 101
Tüm insanların kabullendiği bir doğru vardır Varenka: Fakir insanın eskimiş bir kumaş kadar değeri bile yoktur. Elalem isteğini söylesin, istediğini yazsın, fakirlere asla saygı gösterilmez. Evet aydınlar dilediğini yazsın, onların konumu aynı kalacaktır. Niye mi? Çünkü aydınlara bakarsan, fakirin herşeyi, arkası önü ayan beyan açığa vurulmalıdır.
Kendine has bir hayatı, özel hiç bir tarafı kalmamalıdır onların.
Sayfa 85
En büyük, en medeni ahlaklılık nedir?
Yevstafi İvanoviç , en büyük ahlklılığın para kazanmayı bilmek olduğunu söyledi.
Fakat ahlaklılığın bizden istediği başkalarının asalağı olmamaktır. Ben de , kimsenin asalağı değilim!
Sayfa 53
Anıların güzel olanları da, kederli olanları da insanı hep hizinlendirir. Fakat bu hüznün de bir güzelliği var; hasta bir kalp, acılı ve yaralı olduğu zaman, anılarla hayat buluyor; gündüz sıcaktan yanmış, gelişmemiş, zavallı bir çiçeği, akşamın serinliğinde düşen kırağı tanelerinin diriltmesi gibi.
Sayfa 41
Ah Varenka, farklı acılar, kederlerle yaşayan bizlerin, gökteki kuşların o doğal, o saf sevinçlerine özenmemeleri olanaklı mı?
Sayfa 6
Tanri günahımı bağışlasın ,bu yaşıma kadar böylesine ahmak biri olarak nasil kalabildim?
Kuyu kazma içine sen düşersin