İnsancıklar
Fyodor DostoyevskiEn Yeni İnsancıklar Sözleri ve Alıntıları
En Yeni İnsancıklar sözleri ve alıntılarını, en yeni İnsancıklar kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.#Edebiyat
''Hiçbir zaman doğru insan çıkmaz karşına; ya zaman yanlıştır ya da insan.''
Dostoyevski
Sayfa 28
Neden her şey böyle oluyor, iyi bir insan karanlıkta kalıyor, bir başkasınaysa mutluluk kendiliğinden geliyor? Biliyorum, biliyorum, canım, böyle düşünmek iyi değil, serbest fikircilik bu; ama içtenlikle, hakikat adına, neden bazıları için kader, yavrusu daha annesinin karnındayken mutluluk müjdesi verir, ama bir başkası yetimhaneden çıkıp doğruca sokaklara düşer? Günah, canım, günah böyle düşünmek, ama ister istemez gelip ruha giriyor günah.
İyilik göklerden gelir.
Ben geleceğime bakmaya korkuyorum. Hep bir şeyler seziyorum ve sanki bir dumanın içinde yaşıyor gibiyim.
Sayfa 195Kitabı okudu
Ama yazık, ah çok yazık! Ölümün ne gün ne de saat bildiğini düşünmek çok hüzünlü... Hiç yoktan ölüveriyor insan...
Sayfa 184Kitabı okudu
Üç Harfliler
Sefil bunlar, insan değil, sadece sefil; onlar insan değil, görünüşte öyleler sadece, buna inanıyorum ben.
Sayfa 159Kitabı okudu
Bazen öyle dakikalar oluyor ki tek başıma kalmaktan, tek başıma hüzünlenip tek başıma kesintisiz kederlenmekten mutlu oluyorum ve böyle hallerim gitgide sıklaşıyor artık. Hatıralarımın açıklanamayan bir yanı var, beni dizginsizce çekiyor, öyle güçlü çekiyor ki birkaç saat çevremdeki her şeye karşı duygusuz kalıp her şeyi, gerçek her şeyi unutuyorum. Ve bugün yaşadığım her şey, acı olsun, kederli olsun, tatlı olsun, her şey bana geçmişimdeki benzer bir şeyi, genellikle de çocukluğumda, çocukluğumun altın çağlarında olan bir şeyi hatırlatıyor. Ama bu tür anlardan sonra fenalaşıyorum.
Sayfa 152Kitabı okudu
Siz karanlık hayatımı aydınlattınız kalbimi ve ruhumu aydınlattınız ve ben ruhsal huzur bularak diğerlerinden daha kötü olmadığımı anladım; belki parıltı yok, ışıltı yok, renk yok, ama yine de insanım, kalbiyle ve düşünceleriyle bir insanım ben.
Sayfa 151Kitabı okudu
Utanmıyor musunuz siz! Kendinizi mahvediyorsunuz, sadece kendi itibarınızı düşünüyorsunuz! Şerefli, soylu, gururlu bir insansınız, herkes böyle biliyor sizi! Ama utançtan ölmeniz lazım sizin!
Sayfa 146Kitabı okudu
Yaşamak utanç veriyor, Varenka!
Sayfa 144Kitabı okudu
Bittim ben, bittik ikimiz de, ikimiz birden, onarılması imkânsız bir şekilde bittik.
Sayfa 143Kitabı okudu
Para değil beni öldüren, bütün bu yaşam kaygıları, bütün bu fısıltılar, gülüşler, şakalar.
Sayfa 141Kitabı okudu
Varenka, yer yarılıp beni içine alsa çok iyi olurdu.
Sayfa 140Kitabı okudu
Sizin tuhaf bir karakteriniz var Makar Alekseyeviç! Her şeyden çok aşırı etkileniyor kalbiniz; bu yüzden de hep mutsuz bir insan oluyorsunuz.
Sayfa 135Kitabı okudu
Hiçbir şeye yaramıyorum, ben de biliyorum hiçbir şeye yaramadığımı; ama sanki yarıyormuşum gibi yapıyorum!
Sayfa 132Kitabı okudu