İnsancıklar
Fyodor Dostoyevskiİnsancıklar Gönderileri
İnsancıklar kitaplarını, İnsancıklar sözleri ve alıntılarını, İnsancıklar yazarlarını, İnsancıklar yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Neden hep böyle oluyor, iyi bir insan karanlıkta kalıyor , bir başkanıysa mutluluk kendiliğinden geliyor?"
"Aşk mihrabındaki yangının kızıl alevleri talihsiz kurbanlarının kalplerini kavurdu."
Yalnız içim sızlıyor, ruhumun derinliklerinde sanki bir şey titriyor, çırpınıp kıpırdanıyor.
Sayfa 164Kitabı okudu
Çok tuhaftı..
Ağlayamadım, ama ruhum paramparça olmuştu.
En büyük, en dahi ve en hatasız eleştirmen zamandır.
İnsan kendisine karşı saygısını, kendi erdem ve onuruna güvenini kaybetti mi her şey bitti demektir.
Sayfa 144Kitabı okudu
Herkese bu ölçüde acımak, kendinden başkalarıyla bu kadar derinden ilgilenmek dünyanın en bahtsız adamı olmak için bence yeterlidir.
Sayfa 128Kitabı okudu
Ah ne olurdu, ince ruhun gizli acılarını anlayabilseydiler.
Sayfa 78Kitabı okudu
Yaşın hızla geçip gitmesi ama insanın aklının yerinde sayması ne kötü şey.
Sayfa 76Kitabı okudu
Artık alıştım; her şeye alışırım ben, çünkü sessiz, küçük bir insanım.
Sayfa 64Kitabı okudu
İster tatlı, ister acı olsun, hatıra insana her zaman acı verir.
Sayfa 50Kitabı okudu
Zihnim hatıralar arasında dolaştıkça üzüntüm daha da artıyordu.
Sayfa 32Kitabı okudu
Başkasına kuyu kazan, içine kendisi düşer.
Sayfa 18Kitabı okudu
Ne garip bir zamanlar bize kötü gelen , bizi kızdıran olaylar birer anıya dönüşünce bütün kötülüğünü kaybediyor.
Sayfa 17Kitabı okudu