İnsanın Bir Dakikası Gönderileri
İnsanın Bir Dakikası kitaplarını, İnsanın Bir Dakikası sözleri ve alıntılarını, İnsanın Bir Dakikası yazarlarını, İnsanın Bir Dakikası yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Artık barış savaş demekti, savaş da barış.
Sayfa 97 - Alfa
Tüm kültürlerin ortak paydası, ritüellerin, ilahi emirlerin ve tabuların kaynağı şudur: Her şey için tek bir ölçü vardır.
Sayfa 104 - AlfaKitabı okudu
Kötünün iyiyle mücadelesi, bütün dinlerde vardır. Bu mücadele her zaman iyiliğin zaferiyle sonuçlanmasa da, varoluşa belli bir düzen getirir. Öyle ki, kutsal olan da olmayan da, bu evrensel düzene dayanır. Bundan ötürü eski dinlerin hiçbirinde tesadüf olgusuna yer yoktur.
Sayfa 103 - AlfaKitabı okudu
Her yeniliğin bir öncekine kıyasla daha pahalıya mal olduğu görülmüş, çok geçmeden bu yenilikler zarar hanesine yazılıp kullanımdan kaldırılmıştır. Bu tablo kesintisiz devam etmiştir. Yeniliğin kendi başına bir çözüm getirmediği açıktı; önemli olan, onların endüstriyel uygulamasında yakalanacak hızdı. Bu olgu, yeni yüzyılın eşiğinde silahlanma yarışının son paradoksu oldu.
Sayfa 68 - AlfaKitabı okudu
Silahlanma teknolojisindeki gelişmelerin doğurabileceği her olasılık, “biz yapmazsak onlar yapacak” ilkesine bağlı olarak, gerçeğe dönüştü.
Sayfa 43 - AlfaKitabı okudu
Şayet bilgi sözle sınırlı kalırsa, deneyimle desteklenmezse hiçbir anlam taşımaz.
Sayfa 7 - AlfaKitabı okudu
Lem yasası şöyle der: “Kimse okumuyor, okusa da anlamıyor, anlasa bile unutuveriyor.”
Sayfa 3 - AlfaKitabı okudu
Kimse yokken -dolayısıyla dostça olsun düşmanca olsun; duygular, sevgi ve nefret yokken- bir kasıt ya da niyet aramak olası değildir. İnsan ürünü olmayan Evren de, hareketlerinde önyargılı olmakla itham edilemez: O sadece neyse odur ve yapabileceğini yapar. Yaptığı, tekrar tekrar yok ederek yaratmaktır. Bazı yıldızlar patlayıp parçalanmak "zorundadır" ki bu yolla çekirdeklerinde oluşan ağır elementler dağılıp milyarlarca yıl sonra bir gezegene dönüşebilsin ve ara sıra organik bir yaşam yaratabilsinler. Başka yıldızlar, süpernovalar felaketlere uğramalıdır ki patlamaların sıkıştırdığı hidrojen bulutsuları Güneş benzeri uzun ömürlü yıldızlar biçiminde yoğunlaşabilsin; sonra da bu yıldızlar, varlıklarını aynı felakete borçlu olan gezegenlerini düzenli biçimde ısıtabilsin.
Kuantum mekaniğinin belirlenemezciliğine inatla karşı çıkan Einstein, "Tanrı dünyayı yaratırken zar atmaz," demişti. Bu sözüyle atomsal süreçlerde şansın belirleyici olamayacağını anlatmak istiyordu. Ancak, görünen o ki, her nasılsa Tanrı sadece atomik ölçekte zar atmakla kalmıyor; galaksiler, yıldızlar, gezegenler, yaşamın ve zekânın ortaya çıkışı söz konusu olduğunda da zar atıyor. Varoluşumuzu doğru zamanda doğru yerde meydana gelen felaketlere borçlu olduğumuz kadar, başka çağlarda başka yerlerde meydana gelmemiş felaketlere de borçluyuz. Dünyaya gelişimiz bir sürü iğnenin deliğinden geçerek gerçekleşmiştir; yıldızımızın, gezegenin, yaşamın başlangıcının ve evrimin tarihinin içinden.
Biz vefat ederiz, hayvanlarsa ölür.
İnsanların ölümüne dair bu muazzam tablo aslında biraz da kişinin kendi ölümüne benzemektedir: Sadece genel hatlarıyla ve belli belirsiz olmakla birlikte, sezilebilir bir niteliği vardır, tıpkı kendi sonumuzun kaçınılmazlığını, hangi biçim altında olacağını bilemezsek de az çok kavradığımız gibi.
"Silahlanma teknolojisinde gelişmelerin doğurabileceği her olasılık, "Biz yapmazsak onlar yapacak" ilkesine bağlı olarak gerçeğe dönüştü."
“Kimse okumuyor, okusa da anlamıyor, anlasa bile unutuveriyor.”
