İnsanın Köləliyi və Azadlığı Barədə
Nikolai A. BerdyaevEn Eski İnsanın Köləliyi və Azadlığı Barədə Gönderileri
En Eski İnsanın Köləliyi və Azadlığı Barədə kitaplarını, en eski İnsanın Köləliyi və Azadlığı Barədə sözleri ve alıntılarını, en eski İnsanın Köləliyi və Azadlığı Barədə yazarlarını, en eski İnsanın Köləliyi və Azadlığı Barədə yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
.
Kişilik, evreni içinde barındırır, ancak evrenin bu dahil edilmesi, nesne dünyasının alanında değil, özne dünyasının, yani varoluşsallığın alanında gerçekleşir.
Kişilik, özgürlük aleminde, yani ruh aleminde kök saldığının farkındadır ve çatışması ve faaliyeti için gücünü bu kaynaktan alır. Kişi olmanın, özgür olmanın anlamı budur.
...
.
İnsan köledir çünkü özgürlük zordur, kölelik ise kolaydır.
...
.
İnsan, doğası gereği değil, ruhuyla bir kişiliktir. Doğası gereği o sadece bir bireydir.
...
.
İnsan, doğası gereği değil, ruhuyla bir kişiliktir. Doğası gereği o sadece bir bireydir.
...
.
Yaratıcılık kölelikten kurtuluştur. İnsan kendini yaratıcı bir faaliyet halinde bulduğunda özgürdür. Yaratıcılık, anın coşkusuna yol açar. Yaratıcılığın ürünleri zamanın içindedir ama yaratıcı eylemin kendisi zamanın dışındadır.
...
.
Kişilik dünyadaki hiçbir şeye benzemez, karşılaştırılabileceği hiçbir şey yoktur, onunla aynı seviyeye getirilebilecek hiçbir şey yoktur.
...
.
Kendinin bilincinde olan kişilik, iç sesi dinler ve yalnızca ona itaat eder. Dış seslere boyun eğmez. İnsanların en büyükleri her zaman yalnızca iç sese kulak vermiş ve dünya söz konusu olduğunda uyum sağlamayı reddetmişlerdir.
.
.
.
.
İnsan kişiliğinin imajı sadece bir insan imajı değil, aynı zamanda Tanrı'nın imajıdır. İnsanoğlunun tüm bilmeceleri ve gizemleri bu gerçekte gizlidir. Rasyonel terimlerle ifade edilemeyen bir paradoks olan ilahi-insanlığın gizemidir.
.
.
.
.
İnsanın özgürlüğü, ayrılmaz bir şekilde yükümlülüklerine bağlıdır. İnsanın özgürlüğü bir iddia değil, bir görevdir; talep ettiği kadar kendisinden talep edilen de değildir.
.
.
.
.
Varoluşsal bir merkez olarak kişilik, acıyı ve neşeyi hissetme kapasitesini varsayar. Nesne dünyasındaki, ulustaki, devletteki, toplumdaki, sosyal kurumdaki veya kilisedeki hiçbir şey bu kapasiteye sahip değildir.
.
.
.
.
Bütün dünya, insan kişiliğiyle, insanın eşsiz kişiliğiyle, onun eşsiz kaderiyle kıyaslandığında bir hiçtir.
.
.
.