-Tarih boyunca değişmemiş değer yargıları var, dedi. Sınıflar değişir, yönetimler değişir, her şey değişir ama bu yargılar değişmez. Örnek: Sevmek, çok çalışmak ve her sınıfın, her dinin reddettiği kötülükleri yapmamak.
Bizler öyle sansür içindeyiz ki, en özgür olanımız bile, eğer babası son derece dindarsa, dinsel konularda eleştiri yapamıyor, babasını kıracağı, üzeceği için.
Çok akıllıca ve planlı olarak 1980’den beri, hatta ondan da öncelerden beri devam ediyor bu kültür politikası. Tiyatro da öyle… Devlet Tiyatrosu’nu eline alıyor, Şehir Tiyatrosu’nu eline alıyor. Sözde özel tiyatrolara yardım ediyor. Onlar da kiralarını bile ödeyemiyor.